Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Annick Boer gaat in haar tweede solovoorstelling Deze is nog beter als cabaretier voortvarend verder waarmee ze in haar eerste, Dat is goed gelukt, was begonnen. Door het leven fladderen, vrolijk tobbend haar leefwereld beschouwen en ook zichzelf de maat nemen. ‘Zullen we blijven dansen?’ is haar laatste vraag en tegelijk aanbeveling. Goed idee. (meer…)
Amsterdam is ongetwijfeld de meest bezongen stad van Nederland. Sorry Rotterdam, het is niet anders. Het Amsterdams Kleinkunst Festival heeft altijd als vast onderdeel gehad het eren van een belangrijke kleinkunstenaar, zoals Drs. P, Simone Kleinsma en Hans Dorrestein. Voor het 35-jarig bestaan van het festival werd besloten geen persoon, maar de hoofdstad te bewieroken. Mooi idee, en perfect uitgewerkt. (meer…)
‘Laf’, vindt Rayen Panday zichzelf. Als hij Akwasi tegenkomt na een opname van het Sinterklaasjournaal en hem dat niet durft te vertellen, als hij tegen zijn voetbalvriendje doet alsof hij een overduidelijk trans vriendin niet kent. Maar in Focus neemt hij stelling: hij wil nergens meer omheen dansen en geeft meteen even het juiste voorbeeld. Een allesbehalve laffe zet, die bijzonder goed uitpakt. (meer…)
Iedereen die zijn vrolijke scheldrepertoire (niet te verwarren met haatdragende beledigingen) wil uitbreiden, moet een aantekeningenboekje meenemen naar Richard Groenendijk. Dan kun je zeker drie discussies met verblufte opponenten vooruit. (meer…)
De situatie is volstrekt onduidelijk. Is er nu wel of geen derde wereldoorlog aan de gang, is de pandemie nu wel of niet afgelopen? Martijn Kardol heeft geen idee meer. In een krachtig openingslied zingt hij nog onbekommerd: ‘De overheid helpt ons naar betere tijden, dus laten we feesten en zuipen en vrijen, het komt ook wel goed met een Jantje van Leiden.’ (meer…)
Het streven de beste te willen zijn, het meeste te willen, steeds hoger, steeds meer en steeds verder, kan absurde proporties aannemen. Prestatiedruk en normen die je door je sociale omgeving door je strot worden geduwd vormen de bouwstenen van Lext Nevel van het trio De Gestampte Meisjes. (meer…)
‘Al lijkt het alsof we afgelopen tijd niks hebben meegemaakt; wat héb ik jullie veel te vertellen’, begint Victor Luis van Es Plan B. Als man met een enigszins Arabisch uiterlijk en biseksueel in een relatie met een man heeft hij ervaring met allerhande vormen van racisme en uitsluiting. En laat daar nu het afgelopen jaar van alles over aan het licht zijn gekomen. (meer…)
Sinds 15 december zijn alle theaters in verband met de coronamaatregelen opnieuw gesloten voor publiek. Repeteren mag nog wel, maar in plaats van te gaan try-outen en in première te gaan, gaat een voorstelling nu vanuit de repetitieruimte rechtstreeks ‘de ijskast’ in. Rayen Panday: ‘Ik heb al wel besloten dat ik in november gewoon met een nieuwe voorstelling begin.’ (meer…)
Fuad Hassen vertelt hoe hij regelmatig uit groepen wordt gepikt. Bijvoorbeeld wanneer hij gevraagd wordt een tv-programma over racisme te beoordelen. Want huidskleur ligt gevoelig tegenwoordig. In Remmende voorsprong draait hij de rollen om. (meer…)
