De houdbaarheid van de podiumkunsten is beperkt, niet alleen door het wezen van hun bestaan dat alleen in het moment van uitvoering besloten ligt: ook het feit dat podiumkunsten binnen hun eigen tijdsbestek vorm krijgen. En dat heeft tot gevolg dat binnen luttele generaties de impact ervan kan afzwakken of zelfs in zijn tegendeel kan verkeren. (meer…)
VICTOR staat er in kapitalen op het scherm tegen de achterwand. Daarna gevolgd door haperende beelden uit 2012, waarin danser Victor Callens in een kale studio tegen interviewer Bram Vreeswijk vertelt over welke drempels hij over moet om van binnenuit te dansen, hoe hij het liefst als een slang wil bewegen, soepel, vloeiend, opgaand in de omgeving, tot die ene onverwacht scherpe uitval naar een prooi. (meer…)
Het is haast een traditionele balkonscène, de opening van Sweet like a chocolate. Alleen is de grote, geheel in het zwart gehulde figuur die omhoog kijkt naar de vrouw op het balkon nauwelijks een Romeo te noemen. Met zijn zwarte bodysuit, inclusief muts over zijn hele gezicht, lijkt hij meer op iets uit een horrorfilm. (meer…)
Het Britse duo Kwame Asafo-Adjei en Catrina Nisbett heeft gisteren tijdens de finale van de Rotterdam International Duet Choreography Competition de XL Production Award van 100 duizend euro gewonnen. Ze ontvingen de prijs voor hun duet Family Honour. De wedstrijd grossiert in genereuze prijzen, met dank aan de Stichting Droom en Daad en de betrokken dansgezelschappen. De finale liet weer eens zien hoe ingewikkeld het is om van kunst een wedstrijd te maken. Zeker bij dans is het een kwestie van hoe je kijkt en waar je de nadruk op legt. (meer…)
