Ik denk dat ik dertig jaar geleden het boek Uit talloos veel miljoenen van W. F. Hermans gelezen heb. Ik weet het niet meer. Het staat nochtans in mijn boekenkast. Blijkbaar heeft dat boek van Hermans geen indruk achtergelaten. (meer…)
Hoe zorg je ervoor dat je wordt geloofd? Het is de vraag die elke acteur zich stelt – los van de gekozen speelstijl, hoe ingeleefd of vervreemdend ook. Net zo goed is het de vraag van elke persoon die het slachtoffer werd van grensoverschrijdend gedrag. In Het Ego spelen twee vrouwen uitdrukkelijk een spel met artistieke geloofwaardigheid, om zo de maatschappelijke kwestie op de agenda te zetten. (meer…)
Van een prachtige duinpan komen ze naar beneden gestrompeld: de man in het nette hemd (Nick Deroo) en zijn schijnbaar levenloze kompaan (Tom de Ronde). Met It really hurts when your head hits the concrete brengt het tweemanscollectief DeRonde/Deroo een intrigerende mimevoorstelling over fysieke en amoureuze machtsverhoudingen. (meer…)
Eigenlijk ben ik wat jaloers op de twee mensen die bij Jaha Koo in de keuken mogen aanschuiven. Vanuit de zaal zien we hem allerlei vermoedelijk lekkere dingen kokkerellen. De twee op het podium mogen het eten, wij kunnen alleen maar toekijken hoe zij genieten. (meer…)
Bij binnenkomst staat hoofdpersonage Bongi Perez voor een stellage van twee verdiepingen die een vervallen appartement voorstellen. In haar hoodie met Amerikaanse vlag bekijkt ze het binnenstromend publiek, af en toe brengt ze passanten aan het schrikken. Zo zal ze ook haar medepersonages benaderen: arrogant, woedend, scheldend. Ze gaat zitten, met haar benen open en zonder slipje. Ze laat zich lange tijd bekijken. En zij bekijkt ons. (meer…)
4.48 is een indrukwekkende en veel gespeelde tekst van Sarah Kane, over iemand die al tijden aan een alles verterende depressie lijdt en er eigenlijk een eind aan wil maken. In maart van dit jaar brachten De Roovers en Kunst/Werk 4.48 uit als een duet voor een acteur en een danser. (meer…)
Regen en storm plaagden begin augustus de zomerfestivals. Theaterfestival Boulevard in Den Bosch had er last van, zo ook Theater Aan Zee in Oostende. Naast de geïmproviseerde omstandigheden die sowieso bij het buiten- of zomerfestival horen, werden makers nu ook nog eens geplaagd door de onzekerheid van de afgelasting. (meer…)
Cindy Godefroi en Jozefien Mombaerts leverden de afgelopen twee weken hun eerste gezamenlijke programma af als artistiek leiders van Theater aan Zee. De zesentwintigste editie van het festival werd zeker begin augustus nogal geplaagd door fikse buien, wat de vele bezoekers echter nauwelijks leek te deren. (meer…)
Een man ligt op het schuine dak van een houten hut. Hij roept een langgerekte ‘hey’ en ‘ho’. Zijn geschreeuw krijgt echo’s, galmt in de ruimte. In dat ene beginbeeld zit de volle eenzaamheid van het personage. Een gevoel van onmacht, van onbegrepen zijn door de omringende wereld, een existentiële eenzaamheid die door merg en been gaat. (meer…)
