Van uitstel komt gelukkig niet altijd afstel. Het officiële afscheid van Moniek Merkx als artistiek leider van Maas theater en dans zou begin vorig jaar opgeluisterd worden door de voorstelling met de veelzeggende titel Ik ben er even niet. (meer…)
Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Van uitstel komt gelukkig niet altijd afstel. Het officiële afscheid van Moniek Merkx als artistiek leider van Maas theater en dans zou begin vorig jaar opgeluisterd worden door de voorstelling met de veelzeggende titel Ik ben er even niet. (meer…)
Nu theaters na twee onrustige coronajaren de deuren weer hebben geopend, kunnen we voorzichtig vooruitkijken. Dat doen we in Zorg & hoop na corona met uiteenlopende theaterwerkers voor en achter de schermen. Vandaag: scenograaf Sanne Danz. (meer…)
Wie het toneelbeeld van Sanne Danz ziet, weet in één oogopslag: deze voorstelling gaat over hoe de mens ten onder gaat aan zijn eigen decadentie. Feestelijk gedekte dinertafels vol etensresten, drijven nog eventjes op het door de stijgende zeespiegel opgekomen wateroppervlak, de kroonluchter is al neergestort. (meer…)
De blikvanger is het object midden op het podium. Bij aanvang van de muziektheatervoorstelling Pianohuis hangt er een grote, zwart-satijnen hoes overheen en verraadt de vorm dat er zich een vleugel onder bevindt. Maar nadat Ella de Jong het grote doek heeft verwijderd, zien we iets dat weliswaar in de omtrek een vleugel is maar in deze vorm absoluut onspeelbaar. (meer…)
Leven, dát wil ze en terecht, maar precies dat is haar ontnomen. Allereerst natuurlijk door de man die haar neerschoot, maar ook door wegkijkende, falende of laconieke instanties. Niet gezien, niet gehoord gaat over een meisje dat bedreigd werd, aan de bel trok en vervolgens niet werd gehoord. (meer…)
Voor aanvang weet je één ding al heel zeker: van het oorspronkelijke sprookje van Assepoester blijft in de handen van Moniek Merkx weinig over. En dan doet het er niet toe of je die oorsprong zoekt bij de oude Grieken, ergens in de middeleeuwen of bij de bekendere versies uit Moeder de Gans of van de gebroeders Grimm. (meer…)
‘Liwwies oet’, roept vader van beneden en de kinderen weten ‘Gene kik ui stoude monten, owwe krijje slaag op blote konten!’ En ze proberen het heus wel, maar slapen kunnen de ‘sibbels’ Ene, Tweje en Drieje niet, want ‘slaap is gaap, allee spelie istegaaf!’ (meer…)
Met een mengeling van verbazing en stuursheid kijkt ze de wereld in, het meisje Lampje. Haar vader is de vuurtorenwachter met het houten been, sinds de dood van zijn vrouw drinkt hij te veel. Na een stormachtige nacht waarin Lampje het vuurtorenlicht niet aankrijgt, waardoor er een schip op de klippen loopt en ze ruzie krijgt met haar vader, wordt Lampje voor straf als dienstmeid naar het griezelige donkere huis op de berg gestuurd. (meer…)