Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Daar staat hij: Napoleon Bonaparte. Overal hangt de Franse driekleur. Als publiek zijn we via de majesteitelijke deuren van het laad- en losgedeelte van de Haarlemse Stadsschouwburg bij hem op audiëntie. Op een bekende melodie van chansonnier Stromae zingt en rapt de Keizer der Fransen zijn broertje Lodewijk toe. (meer…)
Tekstdichter Lennaert Nijgh zag in Malle Babbe, het schilderij van Frans Hals, een prostituee met een lekkere kont. Met de aanstekelijke muziek van Boudewijn de Groot erbij zong Rob de Nijs het lied naar de hitparade. Maar Barbara Claes, haar echte naam, is niet blij met dat foute imago. In de muzikale komedie Malle Babbe, gespeeld op het plein voor de Stadsschouwburg Haarlem, wordt zij gerehabiliteerd. (meer…)
Wie naar ‘Zwart vierkant’ van Malevitsj kijkt, kan ervoor kiezen om een zwart vierkant te zien. Net zoals je door het dorpje Schermerhorn kan lopen, zonder meer te zien dan een dorp. Maar wie goed kijkt ziet geen dorp, geen zwart vierkant. Wie goed kijkt ziet verval, liefde, stil verzet. (meer…)
Stel dat een boer zijn koe melkt en een bus toeristen komt langs: de mensen noemen dat authentiek. Maar stel dat de boer door de plaatselijke VVV betaald wordt om Bella van stal te halen telkens als de toeristenbus aan komt rijden: is dat nog authentiek? (meer…)
‘Parkeren is reflecteren’, zegt een vrouw terwijl ze haar helm afdoet en het haar losschudt. Op een knaloranje motor is ze komen aanrijden en parkeert ze voor de auto’s die de drive through voorstelling Brandstof bezoeken. Festival Karavaan ontwierp in de voormalige drukkerij van TMG Media in Alkmaar een locatievoorstelling waar de bezoekers in hun auto langs kunnen rijden, ofwel afhaaltheater in tijden van corona. (meer…)
Recent probeerden regisseurs wel vaker procedés uit de cinema toe te passen in het theater, of zelfs een hele film naar het podium vertalen. Nochtans ligt dat niet voor de hand. Hoe riskant het wel niet is blijkt uit Beginners, een stuk van Piet Arfeuille en Natalie Teirlinck voor Theater Malpertuis. Hun bewerking van de verhalen van Raymond Carver raakt nauwelijks over het voetlicht. (meer…)
Zus en broer Marijn en Rein Graven, respectievelijk regisseur en schrijver, bewerkten voor hun tweede gezamenlijke voorstelling A Streetcar Named Desire (1947) van Tennessee Williams. Ondanks mooie regievondsten weten de makers het klassieke stuk onvoldoende … Lees verder
