Krokusfestival

Ook in zijn nieuwste productie weet choreograaf/danser Pieter Van Dycke dans en acrobatie mooi te vermengen, deze keer voor kinderen vanaf acht jaar. Waarvoor een stoel dient, weet vast iedereen. Maar stel dat je dat gebruik niet kent. (meer…)

LAP is een jong dansgezelschap dat educatie in dans hoog in het vaandel draagt. Ze nemen als uitgangspunt herkenbare situaties voor kinderen en zetten die dan om in abstracte dans. Hun eerste productie Choco of kaas ging over keuzes maken. In Level Q zijn, zoals de titel laat vermoeden, games de inspiratiebron. (meer…)

Kinderen warm krijgen voor jazz, dat lijkt de grote missie van het Vlaamse Zonzo Compagnie. Het muziektheatergezelschap portretteerde al met veel succes John Cage en Miles Davis (150 voorstellingen!). Dan moet het toch ook lukken met de jazz van Thelonious Monk? En inderdaad. In Thelonious krijgen een drummer, een bassist en natuurlijk een pianist jong en oud aan het syncopisch klappen, zingen en bijna swingen.  (meer…)

Vier houten vierkanten vormen het grote vierkanten vlak waarop vier spelers planken in allerlei formaten, latten, balkjes en blokjes verplaatsen, aan de kant leggen, ze dan weer stapelen tot een toren om daarna er op los te slaan en met repetitieve stemklanken en losse woorden te becommentariëren. Een gestructureerd maf spel ontwikkelt zich tot een soort grote en groteske tangrampuzzel in alle richtingen. Botsend en struikelend zijn de vier personen op het toneel lekker flegmatiek creatief met hout. (meer…)

‘Trop is te veel, en te veel is trop’,  luidt de in België bekende quote van de Brusselse politicus Paul Vanden Boeynants uit de jaren ’80, gekend om zijn pensenkermissen en fraudezaken. Al het politieke gekonkelfoes werd hem te veel. De uitspraak slaat helaas ook op de tweetalige productie van het Vlaamse jeugdtheater De Kopergietery uit Gent en het Waalse Les pieds dans le vent. (meer…)

Begin vorig seizoen zette Esther de Koning schoorvoetend weer stappen op het podium. Het ging nog allemaal wat stroef, maar je voelde dat het elan van zes jaar geleden toch terug zou komen. Ondersteboven was … Lees verder

Passief schouwen, achterover geleund in een zacht schouwburgzitje is er niet bij in de nieuwste productie van Compagnie Woest. Je moet als kijker voortdurend alert zijn, om niet in botsing te komen met de dansers … Lees verder

De kinderen worden van de volwassenen gescheiden. Aangekondigd was dat het stuk over loslaten gaat. Dat ondervinden we nu dus aan den lijve. De kinderen lopen achter de verteller aan, weg van ouders en grootouders. … Lees verder

Jaren geleden kon ik nog vaak enthousiast schrijven over de symbiose tussen lijfelijke circuskunsten en theater in het ‘cirque nouveau’, het circustheater. Maar de laatste jaren verglijdt dat circustheater vaak tot een louter tonen van … Lees verder

Dans wordt dikwijls beschouwd als een ontoegankelijke en abstracte kunstvorm, die weinig geschikt is voor kinderen. En misschien is dat ook wel zo als we kijken naar de gekunstelde vormen van de academische dans. De … Lees verder