Koos Terpstra

1 Muziektheater Celia! - Urban Myth

De Cubaanse revolutie van 1959 heeft slechts vijfduizend eilandbewoners het leven gekost, relativeert Eric Corton als Fidel Castro in de muziektheatervoorstelling Celia! In tegenstelling tot de twintig miljoen in Rusland is dat volgens hem helemaal niets. ‘Vijftien doden zijn al genoeg om de bevolking de stuipen op het lijf te jagen’, komt Manoushka Zeegelaar Breeveld ertussen, refererend aan de decembermoorden in Suriname in 1980. Zij is dan even als zichzelf aan het woord en niet als Celia Cruz, de Cubaanse Queen of Salsa die na de machtsovername van Fidel Castro haar geboortegrond voorgoed verruilde voor de Verenigde Staten. Later zal Zeegelaar Breeveld, als Surinaamse in Nederland, ook nog even een mooie parallel trekken tussen haarzelf en Celia Cruz. Die wisseling van rol naar persoonlijke opmerkingen is een van de interessante aspecten van Celia! (meer…)
3 Kleinkunst Goed jaar - Paul de Munnik en Wouter Planteijdt

Na het uiteenvallen van het duo Acda & De Munnik verraste Thomas Acda als schrijver en acteur, terwijl Paul de Munnik de volle ruimte gaf aan de chansonnier in hemzelf, waarmee we al eerder hadden kennisgemaakt in een nummer als Alleen maar hier. Het resulteerde in het bloedmooie album Nieuw, dat een bijna een op een vertaling kreeg op het podium. Met de theaterversie van zijn tweede album Goed jaar wilde Paul de Munnik wat verder gaan. (meer…)
2 Toneel George & Eran worden racisten - George & Eran

‘Het leven zou tragisch zijn als het niet zo komisch was’, schreef astrofysicus Stephen Hawking. En hij had recht van spreken met zijn geniale geest in zijn verminkt lichaam. George en Eran doen hetzelfde in deze voorstelling: lachen op het slagveld van de diversiteit. Bewust gemene en onderhuids pijnlijke racistische uitspraken gooien ze te grabbel – iedereen moet eraan geloven – tot de aporie erop volgt. ‘Wat moeten we (nu) doen?’ Op die vraag komt geen afgelijnd antwoord, wel een aansporing tot blijven nadenken, én het verzoek om mild te zijn voor elkaar. Het levert een voorstelling op die het debat boven zijn eigen uitzichtloosheid tilt. Briljant geschreven en gespeeld, en bevrijdend om naar te kijken. (meer…)