Julidans

Dans Ion - Christos Papadopoulos, Leon & The Wolf 14 juli 2019

Een aantal jaar terug zag ik in een museum werk van Ben Pointeker. Hij maakt videokunst die bestaat uit bijna stilstaande beelden, ergens op de grens van film en fotografie. Ik stond een paar minuten te kijken naar zo’n praktisch stilstaand beeld, toen ergens in dat kader een zucht wind wat hoge grassprieten bewoog. Ik verloor bijna mijn evenwicht. Eenzelfde soort sensatie geeft Ion van de Griekse choreograaf Christos Papadopoulos.

(meer…)
Dans On the Cusp - Cullberg, Ian Kaler 13 juli 2019

Het is altijd spannend wanneer een groot talent uit de hoegenaamd alternatieve of experimentele scene de stap maakt om te choreograferen voor een groot gezelschap. Processen die eerder met een kleine groep werden ontwikkeld, moeten nu gedeeld worden met veel meer mensen, niet alleen op de vloer, maar ook in het apparaat. Bij grote gezelschappen zijn allerlei dingen vaak al lang ‘gechoreografeerd’, in die zin dat ze esthetische en organisatorische gewoontes hebben, die hoe dan ook een stempel drukken op het werk. (meer…)
Dans Body of Work - Hiatus, Daniel Linehan 12 juli 2019

In de experimentele afdeling op Julidans is het werk van Daniel Linehan door de jaren heen een vast oriëntatiepunt geworden, te meer omdat zijn werk verder niet in Nederland getoond wordt. Linehan, net als Jan Martens en Berlin associate artist bij deSingel in Antwerpen, toonde een onderkoelde, bij vlagen heel intieme en altijd fascinerende solo over hoe herinnering een rol speelt in de relatie tot eigen en andermans lichaam. Of, je zou het ook kunnen omdraaien: hoe het lichaam een rol speelt in onze relatie tot herinnering en geschiedenis. (meer…)
Dans #minaret - Omar Rajeh, Maqamat Dance Theatre 11 juli 2019

Er staat een danser, onder het blauwe bloed, bovenop een blauwe planeet die door het oneindige zwarte heelal zweeft. Hij lijkt een omgekeerde Atlas, moe van het gewicht van de wereld. Dit is het beeld dat op de achterwand te zien is. Het wordt live gefilmd door een drone. In werkelijkheid, en tegelijk zichtbaar, staat de danser (een geweldige Charlie Prince) op een cirkel van blauw vloerzeil op het toneel. En het heelal dat zijn wij, in de donkere zaal. #minaret, gisteravond te zien in het kader van Julidans, is een voorstelling die meerdere perspectieven biedt. (meer…)
Dans Boca de Ferro - Marcela Levi, Lucía Russo 10 juli 2019

Als een kruising tussen een raver en iemand die op het punt staat in een weerwolf te veranderen, zo ziet de Argentijnse danser Ícaro dos Passos Gaya eruit aan het begin van de danssolo Boca de Ferro. Hevig snuivend danst hij langs de toeschouwers, die in een kring langs de muren van het zaaltje staan. Met een bezeten blik in zijn ogen stampt hij hard op de grond, terwijl zijn armen beukende bewegingen maken die een technofeestje suggereren. Af en toe schurkt hij tegen iemand aan. (meer…)
Dans The Quiet - Jefta van Dinther 7 juli 2019

Midden op het toneel staat een constructie van steigerbuizen, als het geraamte van een huis dat nog gebouwd moet worden. Op de vloer liggen donkergrijze rubberen tegels, hier daar gestapeld, want ook die vloer is niet af. Jefta van Dinthers The Quiet is een voorstelling over wording. Over wat het betekent iemand te worden, een vrouw te worden en over hoe dat worden ook altijd een reiken is naar het verleden. Zoals een boom twee kanten opgroeit, de stam richting de hemel, de wortels zich uitstrekkend in de aarde. (meer…)
    Theaterkrant