Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Op de dag af drieëntwintig jaar na de oorspronkelijke première bij het Ro Theater, ging Jack Wouterse afgelopen zaterdag wederom in première in de rol van Keefman. In 1999 waren de kritieken op de monoloog lovend. Afgaande op deze herneming rijst de vraag waarom men toen zo enthousiast was. (meer…)
Oh, wat kan goed muziektheater toch heerlijk zinnelijk zijn. Zonder dat er een ziekenhuisbed of ambulance, een steeg of struikgewas aan te pas komt, liggen alle fysieke sensaties tijdens Bloedkoraal zo voor het oprapen. De botergeile verliefdheid, uitbundig bezongen, voelt bijna tastbaar; je kunt het ongeschoonde bed dat stinkt naar wittebroodsweken bijna ruiken. Al geldt dat even zo goed voor de fysieke vuiligheid, die net zo zintuiglijk binnenkomt: de mishandeling, ademnood en doodsangst. (meer…)
Een felle, kleine lichtbundel tast het witte laken af. In het pikkedonker zien we het straaltje licht lijnen maken, vierkanten tekenen, cirkels draaien. Totdat plots, pats, vanuit het niets de geschminkte kop van Jack Wouterse op het doek verschijnt. Een slordige, wilde clownskop is het, luid bulderend van de lach. Dat bulderen is niet gezellig uitbundig, het heeft iets angstaanjagends. Dat komt door dat woeste, beschilderde hoofd maar ook in het schateren zelf zit een soort craquelé. Hier schuurt iets. (meer…)
