De theaterrecensent blijft thuis. De theaterzalen zijn dicht, maar het online aanbod staat wagenwijd open. In plaats van voorstellingen te bezoeken, zap ik de komende dagen lukraak langs registraties, live-streams en andere online-projecten. (meer…)
Dagelijks theaternieuws, recensies en vacatures
De theaterrecensent blijft thuis. De theaterzalen zijn dicht, maar het online aanbod staat wagenwijd open. In plaats van voorstellingen te bezoeken, zap ik de komende dagen lukraak langs registraties, live-streams en andere online-projecten. (meer…)
‘Naar de roman van Anke Stelling’ staat er onder de titel van Schaapjes op het droge, de nieuwe voorstelling van Wunderbaum. Dat is een beetje waar, maar Wine Dierickx en Maartje Remmers halen aan de hand daarvan meer overhoop. De vraag naar wat er op je veertigste over is van de vriendschap en het idealisme die vroeger vanzelfsprekend waren. En wat dat betekent voor het collectief dat Wunderbaum is. (meer…)
BOG houdt een woordentocht, een lange woordentocht, een lange zoektocht naar dat korte verlichte moment, naar die minuut of seconde, naar dat moment dat ertoe doet, dat Uur U, dat in de filosofie het Kairos-moment wordt genoemd, als tegenhanger van de Chronostijd, de meetbare tijd die steeds verder en ononderbroken verder tikt. BOG is met reflecties in woorden, klank en beeld op zoek naar dat moment dat de fik in de pan laat slaan, dat moment waarop de waarnemingstijd stil kan staan. (meer…)
De ongrijpbare, onbegrijpbare dood als onderwerp voor een jeugdvoorstelling? De filosofische theatermaker Freek Vielen (van De Nwe Tijd) weet er wel raad mee. Hij laat De Dood toevallig op bezoek komen als broer en zus de verjaardag van de dood van hun hond willen vieren. De Dood als een droeve clown. De geknipte figuur daarvoor is Danny Ronaldo van Circus Ronaldo. Dat alles zorgt voor knettergekke hilarische toestanden, voor zachte en warme momenten, voor een grote brok ontroering als eindpunt. (meer…)
Het derde deel van de Heimat-reeks van Antwerps theaterhuis De Nwe Tijd biedt wederom een melancholieke avond vol muziek en filosofisch getinte overpeinzingen, maar hangt vanwege het ontbreken van een helder overkoepelend concept een beetje als los zand aan elkaar. (meer…)
Wordt het niet eens tijd dat Ko van den Bosch een prijs krijgt? Een oeuvreprijs zou ondertussen op zijn plaats zijn, dunkt me. Als dat er niet in zit is het misschien een idee om de prijs voor meest productieve theatermaker van het seizoen in het leven te roepen. Als schrijver en/of regisseur was Van den Bosch alleen al in 2018 betrokken bij maar liefst zes voorstellingen, tezamen (inclusief deze) op theaterkrant.nl goed voor 23 sterren. Vivaldi Code Rood, The bright side of life, Revolutie van de mislukking, De wilde deerne en Missie zkt. Massa: allemaal Van den Bosch. En daar komt nu het overrompelende Instant Love bij. (meer…)
Een groep van negen Europese toneelschrijvers is in een voormalig klooster op Sicilië bijeen voor een schrijverscongres. Gezamenlijk moeten zij een nieuw verhaal schrijven. Een van hen stelt voor te schrijven over de vraag: ‘wat … Lees verder
‘We hebben ervoor gekozen om niet met een regisseur te werken’, zo melden de makers van Heimat 2 aan het begin van de voorstelling op toch wel enigszins triomfantelijke toon. Helaas blijkt dat deze overvolle … Lees verder