Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Tussen drie transparante vlakken in rood, geel en blauw (scenografie: Asli Çiçek) staan drie dansers, waaronder choreografe Femke Gyselinck zelf. Vanaf de zijkant lopen ze in hoog tempo op elkaar af, ieder vanuit een andere hoek, vervolgens langs elkaar. Muzikant en componist Liesa van der Aa, gewapend met elektrische viool en loopstation, begeleidt het geheel. Wat volgt is een dik uur abstract puzzelen. (meer…)
Nastaran Razawi Khorasani staat op het Vlaams Theaterfestival met haar voorstelling Songs for no one. Vandaag maakte de jury de selectie bekend van ‘de meest belangwekkende, maatschappelijk relevante en sinds dit jaar ook de meest vernieuwende voorstellingen’ van afgelopen seizoen. Songs for no one won vorig jaar in Nederland al de BNG Bank Theaterprijs voor jong theatertalent. (meer…)
Het zwarte lichaam als performatief uitgangspunt. In haar tweede productie vertrekt de jonge choreograaf Cherish Menzo samen met performer Camilo Mejía Cortés vanuit dat gegeven. D̶A̶R̶K̶MATTER is een punky performance, een trip vol mysterie en symboliek. Donker in zijn consequentie, licht aan het einde van de tunnel. (meer…)
De twee delen van Górecki’s Concert voor klavecimbel en strijkers – het ene opzwepend en lyrisch, het andere ronduit dreunend, met een eindeloos uitgesteld einde – domineren het nieuwe werk van choreograaf Jan Martens, dat na staande ovaties in Avignon, afgelopen weekend in ITA de Nederlandse première beleefde. (meer…)
Festival Circolo ging door, werd geannuleerd, ging in aangepaste versie alsnog door en werd vervolgens opnieuw afgelast. 2turvenhoog verplaatste de reguliere editie in april naar oktober, en werd vervolgens alsnog geannuleerd. En Jan Martens wacht al sinds april op de première van any attempt will end in crushed bodies and shattered bones. Lichtpuntje: ‘De voorstelling heeft kunnen rijpen.’ (meer…)
De luide, huppelende beats van Anna Meredith vullen de grote zaal van Frascati. Voor een golvend wandje toont Steven Michel ons zijn rug. Het hoofd zorgvuldig voor de toeschouwer verborgen houdend, zijn billen gehuld in een iriserend blauwgroen sportbroekje en zijn benen gevouwen onder zijn romp, veinst hij een nieuw lichaam dat met veel enthousiasme en kleine bewegingen een eigen leven begint. (meer…)
Met een intense stilte opent de warm belichte ruimte, waarin twee bewegers zijn opgesloten, althans zo voelt het lang. Masoumeh Jalalieh en SeyedAlireza Mirmohammadi wonen en werken in Iran, waar dans verboden is. Ze doen dus theater. In 2017 werkten ze lange tijd met Bára Sigfúsdóttir, een IJslandse choreografe die in België bij het choreografisch platform Grip onderdak vond. Hun voorstelling Being (2017) is deze week met andere voorstellingen van Grip te zien in Frascati en de Brakke Grond. (meer…)
