Jardín Impuro – un ojo en Picasso, de voorstelling van flamencogrootheid Andrés Marín die afgelopen weekend te zien was tijdens de Flamenco Biënnale, was minder rock dan een promotieclip deed vermoeden. Het was eerder noisy en improviserend, terwijl ook Concha Vargas met haar gastoptreden al dansend een bijzonder gewicht in de schaal legde. (meer…)
De opening van de negende editie van de Flamenco Biënnale was een grootse gebeurtenis in Amare in Den Haag. De zaal Danstheater was afgeladen vol en de openingsvoorstelling ¡Viva! door Compañía Manuel Liñán was een wervelende ‘flamenco drag’. (meer…)
Bij de uitreiking van de Premios Max, de Spaanse podiumkunstenprijzen, is de Nederlands-Spaanse coproductie La Reina del Metal van Vanesa Aibar en Eric Monfort uitgeroepen tot beste dansvoorstelling van het jaar. De theaterprijzen werden gisteren uitgereikt in het Fallastheater in Cádiz. (meer…)
Twee tweelingzussen, de een gelauwerd flamencodanseres, de ander succesvol celliste en zangeres, bundelen hun krachten met als thema ‘antipoden’. Nadat ze jarenlang hun eigen weg zijn gegaan vinden ze elkaar in Antípodas weer in muziek, poëzie en dans. (meer…)
Op de grens van concert en theater – iets waarvoor de zaal van Muziekgebouw aan het IJ zich goed leent – sloot de Flamenco Biënnale zondagavond haar eerste weekend af met o../o../.o/o./o. (soleá) van María Moreno. Met percussionist Manu Masaedo en Raúl Cantizano, die naast het bespelen van een draailier ook verantwoordelijk was voor de soundscape, stelt zij een heel persoonlijke, haast kwetsbare wereld voor. (meer…)
Tijdens de Flamenco Biënnale in Sevilla springt de eigenzinnigheid van vrouwelijke kunstenaars in het oog. In plaats van de aarde stampend aan zich te onderwerpen, spreekt er een gelauwerd zelfbewustzijn uit de manier waarop zij virtuositeit verbinden aan een vaak ontspannen benadering, die in het weglaten iets feministisch heeft. TM blikt ook alvast even vooruit naar de Nederlandse tegenhanger van het festival. (meer…)
La Fiesta, de voorstelling waarmee de Flamenco-vernieuwer Israel Galván de zevende Nederlandse Flamenco Biënnale afsloot in de Rotterdamse Schouwburg, is inderdaad een theatraal feest, maar dan niet in de gebruikelijke zin van het woord. In plaats van herkenning, schotelt Galván zijn publiek een anarchistische muziek- en dansmachine voor, waarbij alles zingt en prevelt, tokkelt en schreeuwt, klankkast wordt en podium, voor halve gezangen en loslopende dansjes. (meer…)
