Bar- en tentenbouwer Bertil Brandwacht is vorige week onverwacht overleden. Dat meldt theaterfestival De Parade vandaag op Facebook. Brandwacht (1966) was technisch producent in de vroegste jaren van het rondreizend theaterfestival en ontwikkelde daarvoor in 1992 de allereerste ‘Fontijnbar’. (meer…)
Iedereen die er last van heeft, weet: demonen komen vaak langs in kleedkamers. Júist als je er niet op berekend bent, je even onbespied en alleen denkt te weten. In een knalroze tule-decor, knalroze jurk en met knalroze pruik, loopt drag-artiest Lola haar kleedkamer binnen, tijdens de pauze van een show. (meer…)
Op zolder vindt theatermaker Kevin Klein stapels oude foto’s. Van Suriname, van vroeger, begin negentiende eeuw. Foto’s van zichzelf ook, op school in Suriname. Daar kreeg hij vaak te horen ‘niet echt een Surinamer’ te zien, met zijn Nederlandse paspoort. Zijn vader vond dat paspoort belangrijk, waardoor hij in het land waar hij geboren was, elk jaar naar de vreemdelingendienst moest om een verblijfsvergunning aan te vragen. (meer…)
Boycott Identity belooft een herdefinitie van identiteit, maar is eerder een deconstructie van een specifieke identiteit: die van een homoseksuele man die overkomt als hetero. De spanning tussen erbij horen en je toch een buitenbeentje voelen zorgt voor interessante momenten. (meer…)
Hij is geen zendeling geworden, maar is het toch een beetje. Met de voorstelling Zie De Mens wil Tim Schouten naar eigen zeggen de wereld een beetje beter maken. Zijn onderzoek naar de vraag of je van iedereen kan houden zit vol optimisme en vergevingsgezindheid. (meer…)
In kantoortuinen verglijdt de dag ergens tussen begin en einde middag, het precieze moment is meestal niet meer te achterhalen, van werkdag naar vrijmibo. Haperende collega’s onder haperend tl-licht, eerst nog overleggend, dan ineens karaokend. The Office meets De Parade in de half uur durende theatersatire De opzegtermijn van Koos. (meer…)
Als een kleine jongen zoeft Wilfried de Jong op het podium zijn speelgoedautootje door imaginaire straten, heuvel op, heuvel af, en dan ineens: plons! In het aquarium op het voortoneel. De auto – ‘van mijn vader, zo’n oude Snoek, weet je wel?’ – zinkt naar de bodem. ‘En het was aardedonker.’ (meer…)
