Kim Hiorthøy en Lisa Östberg pinnen zich in hun werk niet vast op een discipline. Hij ontwerpt, schrijft, acteert en maakt muziek. Zij danst, schrijft en regisseert. Beiden creëren ook choreografieën. De Zweedse choreografe Gunilla Heilborn, verantwoordelijk voor de openingsvoorstelling van Julidans, nam deze vertegenwoordigers van een nieuwe generatie makers in haar kielzog mee om in het Next-programma in de Melkweg werk te tonen. You is hun eerste samenwerkingsproject.

Zacht takkengeruis om dieren te doen ontwaken in de wildernis. Het zou een fragment kunnen zijn in een documentaire over de wereldberoemde natuurvorser David Attenborough. Voor dit project dat zij voor ogen hebben beweren Hiorthøy en Östberg geen tijd te hebben. Daarom willen ze het de toeschouwer laten uitvoeren, de ‘you’ in de titel. Aan de hand van foto’s belicht het droogkomische duo verschillende aspecten van het fenomeen Attenborough in de Engels gesproken voorstelling. Zijn ‘cocky’ kleding, zijn bijnaam ‘Bugsy’. Er is een grappige, grafische weergave van Attenboroughs uit duizenden herkenbare stem afgezet tegen een gewone stem. De toeschouwer krijgt tijdens You echter geen moment de touwtjes werkelijk in handen. Ondanks dat we vrijheid en mogelijkheden hebben om te doen wat we willen, wordt van alles meteen een project gemaakt waarvoor een checklist moet worden afgewerkt. Zelfs om succesvol te willen falen. Dat is de paradox van deze tijd, laten Hiorthøy en Östberg zien. Toch is You ook een pleidooi voor spontaniteit.

Er volgen meer projecten. Zo schuift Lisa Östberg achteloos haar schoen uit waarover een stukje tape wordt geplakt dat vervolgens als de veiligheidsstang voor het wagentje dient waarmee een dolle spookrit wordt gemaakt. Langs een hete sauna voor de sensatie  van warmte, maar ook Brechts ‘Verfremdungseffect’ wordt nagebootst. George Balanchine wordt aangehaald in aanloop naar weer een nieuw project, de creatie van een neoklassieke choreografie op Vivaldi’s Vier jaargetijden.

You begint sprankelend. Het gedoceerde spel van Kim Hiorthøy en Lisa Östberg is sterk terwijl ze zich door het berkenbos op het toneel bewegen. Met twee drumstellen, een tafel vol attributen en een stapel foto’s nemen ze het publiek mee in hun fantasieën. Toch hapert er iets. Hoe geestig de uitwerking van de verschillende projecten ook is, naarmate deze zich opstapelen weet de voorstelling helaas minder te overtuigen.