Watskeburt?! de musical van De Jeugd van Tegenwoordig is hoogstwaarschijnlijk de meest besproken theatervoorstelling van dit jaar. Na The deleted scenes op De Parade wilde iedereen méér, langer én natuurlijk een antwoord op de vraag van 2005: Watskeburt?! Dat antwoord is alles wat je ervan verwacht, in de vorm van een queeste met een voice-over van Hans van Willigenburg, poppenversies van Willie Wartaal, Vjèze Fur, Faberyayo en Bas Bron en natuurlijk de bekendste hits van De Jeugd.

Het plot is simpel. Op de terugweg van een optreden in een Scooby-Doo achtige ‘Mystery Bus’, wordt Bas Bron ontvoerd door Au Schurk (gespeeld door Henk Poort), die voor zijn verzuring nog Prins Komkommer heette. Au Schurk heeft een hekel aan De Jeugd en wil de grootste nummer één hit der nummer één hits maken, zodat iedereen De Jeugd en hun vervelende hitjes vergeet. Hiervoor heeft hij wel de beats van Bas nodig. Willie, Vjèze en Faberyayo moeten uitzoeken wie Bas ontvoerd heeft en hem redden, voordat het te laat is.

Dit geeft alle ruimte voor een zoektocht door een bizarre wereld, die onder de regie van Peter van de Witte begint in coffeeshop de Gerookte Makreel en eindigt aan de achterkant van de maan bij Au Schurk. Die laatste heeft als Superauschurk trouwens veel weg van de bekende ‘Power Rangers Villains’, zowel in uiterlijk als in gedrag. Clichés worden gedurende het stuk met veel plezier zowel gebruikt als misbruikt.

De decors van Ascon de Nijs zien eruit zoals je altijd hoopte dat je zelfgemaakte kijkdozen van de basisschool eruit zouden komen te zien. Groots, herkenbaar, soms absurd, functioneel en voor elke locatie een duidelijke sfeer die elke introductie overbodig maakt. Geen enkele kans op een grap wordt genegeerd. Zo ook niet bij de Gerookte Makreel, waar de welbekende uitsmijter in Bomberjack alle standaard huisregels nog even duidelijk maakt. Het is de combinatie van droge humor, inventieve taal en scherpe dialogen (soms tegen het flauwe aan) die ervoor zorgt dat het onmogelijk is om deze voorstelling te zien, zonder ook maar één keertje te lachen.

Rein Hofman, Kiefer Zwart, Anna Keuning, Sebas Berman, Bradley Groffen en Cripta Scheepers spelen naast de poppenversies van Willie Wartaal, Vjeze en Faberyayo ook moeiteloos diverse andere rollen, zoals een achtergronddanser, zanger, Spanjaard, pinguïn en Manon. (Ja, DE Manon). Zonder enige verwarring voor de kijker wisselen ze gedurende de voorstelling niet alleen van rollen, maar ook van poppen. Die laatste blijven hun karaktertrekken, manier van spreken en van zingen houden. Jammer dat tijdens de nummers de muziek vaak te hard staat waardoor de zang niet altijd even goed tot zijn recht komt. Gelukkig doet dat niet af aan het zichtbare plezier en de energie waarmee deze groep het podium vult.

Watskeburt?! de musical is precies het feest dat je ervan verwacht, met de ‘neologismen’ en andere taalvondsten waar je van houdt, de hits die je graag hoort en natuurlijk de grofheid waar je op hoopt. Daarbij komt nog een dikke middelvinger richting de conventies van theater, film en tv, waar de groep tegelijk ook gretig gebruik van maakt. Echt verrassend is het feest niet te noemen. Maar feit is dat Watskeburt?! de musical een hilarische voorstelling is, die het kleine jongetje in iedereen aanspreekt en een publiek het theater intrekt waar de meeste schouwburgen in Nederland enkel van dromen.

Foto: Raymond van Olphen