‘Komt je vrouw tot in de gang, dan is de ketting veel te lang.’ Zo kennen we de rauwe alfa-man Sjaak Bral, de komiek die al 21 jaar achter elkaar het oude jaar heeft uitgeluid met een Vaarwel-programma. Maar met die stoere opmerking neemt Bral afscheid van zijn alfa-mentaliteit. Hij is helemaal om. Het afgelopen jaar heeft het nog eens duidelijk bewezen: de vrouwen nemen de macht over en daar is helemaal niets mis mee. Sterker nog, de wereld zal door de creatieve inbreng van vrouwen alleen maar een betere plek worden.

Het Nederlandse elftal is een treurige verzameling stumpers, maar de vrouwen laten zien hoe het wel moet en swingen naar de Europese titel. Kijk naar Angela Merkel, en je ziet de enige echte wereldleider. De vrouw naast de zogenaamd belangrijke man is veel interessanter. Dat geldt voor Melania Trump en natuurlijk ook voor Maxima. Het officiële portret van de koning wordt nauwelijks verkocht. Dat heeft volgens Bral niet alleen te maken met het feit dat het geschilderd lijkt door een mondschilder met de hik, maar omdat Maxima er niet op staat. Zo somt Bral nog even vrolijk wat argumenten op om aan te geven dat de alfa-man passé is en dat van het mannelijk geslacht alleen de zachte exemplaren bestaansrecht hebben, zoals Arie Boomsma. ‘Die zit zo diep in de kast, dat hij bij de buren woont.’

Lange tijd was Sjaak Bral een cabaretier die buiten de regio Den Haag niet veel te zoeken had, maar zeker in zijn traditionele oudejaarsconference (die altijd wordt uitgezonden door Omroep West) hoort hij thuis in theaters in alle uithoeken van het land. Ook in Amsterdam, in de bijna uitverkochte Kleine Komedie, voelt hij zich zichtbaar op zijn gemak, zeker nu men in de Haagse heer Jozias van Aartsen de (tijdelijke) opvolger voor de overleden burgemeester Van der Laan heeft gevonden.

Een paar grappen weggeven in een recensie is bij Sjaak Bral geen probleem, want in bijna elke zin zit er wel eentje. Toch weet hij ook genoeg rust in te bouwen. Vooral het door de voorstelling geweven verhaal over het tandartsbezoek als jongetje van 13 en daarna weer als man van 53 doet Vaarwel 2017 goed. Gezeten in een klassieke tandartsstoel (wel in een wat rare houding, maar ja, hij heeft net auditie gedaan bij een Amsterdams castingbureau) overziet hij kalm zowel de zaal als het jaar.

Het deel na de pauze begint met een dodelijk saai en flauw stuk over het einde van de ANWB-praatpaal. Verkleed als een dorre ambtenaar van Verkeer en Waterstaat speelt Bral een veel te lange sketch uit een hele slechte revue. Daarna pikt hij gelukkig de draad weer op en zingt hij ons de zaal uit met een hoopvol lied. De mens bestaat grotendeels uit water, en water vindt altijd wel zijn weg. Een mooie 31 december gedachte.

Foto: Ministerie van Beeld