In VaarWel leidt de eenzaamheid van het wachten tot een muzikaal, kleurrijk en fantasievol onderwateravontuur dat jong en oud veertig minuten lang op het puntje van hun stoel laat balanceren. De voorstellinggeïnspireerd op het prentenboek De Kleine Walvis van Benji Davies, staat op Festival De Betovering in Den Haag en betoveren doet deze voorstelling zeker.

Als Maarten Zaagman besluit om ’s ochtends vroeg met zijn bootje op zee te gaan vissen, wil Malou van Sluis niet met hem mee. Ze durft niet. Zaagman gaat toch en hoe langer hij wegblijft, hoe meer Van Sluis hem mist. Ze besluit hem op zee te gaan zoeken, maar komt zelf in een hevige storm terecht.

Het podium begint nagenoeg leeg en verandert met minimale middelen al snel in een huis, een rustige zee met een bootje en een stormende zee, en dat allemaal zonder ook maar een seconde aan geloofwaardigheid te verliezen. Deze wereld toveren Van Sluis en Zaagman tevoorschijn met enkel vier palen en twee verschillende doeken, onder begeleiding van hun eigen muziek en zang.

De twee enthousiaste acteurs hebben zichtbaar plezier in het spel en dat is heerlijk om naar te kijken. Alle elementen in Vaarwel versterken elkaar en lopen organisch in elkaar over. Dialogen worden afgewisseld met zang, soundscapes en stil spel. Het is knap hoe het stuk zowel in de rustige scènes, met enkel muziek en beweging, als tijdens de heftige, stormachtige scènes, de aandacht van alle leeftijden weet vast te houden.

De live-muziek en soundscapes van Zaagman, gemaakt met minimale middelen zoals bijvoorbeeld waterflessen en een synthesizer, zijn creatief, fantasievol en juist gedoseerd. Er is geen moment waarop de geluiden onnodig de overhand nemen, te minimaal zijn of niet in dienst van het stuk staan. Je waant je constant in de wondere werelden die zich rond en in de zee afspelen.

VaarWel is een fantasierijk theaterstuk dat met gemak en minimale middelen alle leeftijden meeneemt in de magie van theater. De sterke regie van Frederieke Vermeulen maakt VaarWel tot een fantasierijk schouwspel waarvan je niet wil dat het eindigt, maar waar je aan het einde blij bent dat je het niet hebt gemist.

Foto: Moon Saris