Wakker worden met de vraag ‘wie ben ik’, en dan niet precies het antwoord weten, kent u dat? Zou u soms niet een totaal ander mens willen zijn? Als u geen zin hebt in het kerstdiner bijvoorbeeld, als u niet meer weet hoe u uw schulden moet aflossen of als u kroongetuige bent in het Passageproces. In dat geval kunt u terecht bij The Agency of New Identity, op De Parade.

Reizen, therapie, blowen… het verzamelde publiek kan wel wat identiteitsveranderende activiteiten bedenken. Het toont maar aan dat er in ieder geval over wordt nagedacht. In de besprekingen vooraf waarschuwt Maarten Bel een toeschouwer ervoor dat iemand ook best als een lul uit het proces van identiteitsverandering kan komen. ‘O, dan verandert er niet veel’, zegt de man.

Na uitgebreide voorlichting gaan de veranderingsgezinde kijkers hand in hand naar de ruimte waarin het gaat gebeuren. Daar staat ‘De Bron’, van ‘Wie het allemaal moet komen’. Op het witte pak van Ko de Kok worden vloeistofdia’s en grafische patronen geprojecteerd. Zijn hoofd biedt ruimte voor een parade aan mogelijke identiteiten. Het ziet er mooi uit. We beginnen ons al een beetje anders te voelen.

Voor het oog valt er sowieso nogal wat te genieten op De Parade. Visueel ingestelde bezoekers moeten het Museum van carcheologie en vooral de indrukwekkende landschappen van Elise van der Linden niet vergeten; die laatste tentoonstelling is een samenwerking met Museum De Fundatie. Vorig jaar was er een mooie Ed van der Elsken-expositie. De ruimte die de beeldende kunst krijgt, is een impuls voor De Parade.

In ruimte drie krijgt iedereen zijn nieuwe identiteit en is het tijd voor een dansje om het nieuwe ik te vieren. Ik ben nu een caissière met sociale kwaliteiten die graag friet eet en bang is voor heftrucks. Mijn hobby is lezen.