Gekleed in skipak in een sneeuwwit decor nemen Maartje en Kine ons mee op een fantasievolle reis naar het noordelijkste stukje van Noorwegen, het geboorteland van Kine. 

Het programma Speelbeesten II is gebaseerd op een echte reis, die Maartje en Kine maakten in de eerste maanden van 2021, toen Nederland in lockdown zat. Bij temperaturen tot -38 graden gingen zij, nieuwsgierig naar de klanken van Noorwegen, in een blokhut op zoek naar muzikale verdieping.

Een behoorlijk vruchtbare reis, want onderweg kregen ze nieuwe instrumenten en zangstijlen onder de knie, schreven prachtige tweestemmige liederen en schoten ze beelden voor een documentaire over hun maakproces, die bij de NTR werd vertoond. Die beelden komen ook weer van pas als prachtige backdrop bij dromerige nummers, waarin de Noorse inspiratie duidelijk hoorbaar is.

Wie vaker iets van het olijke duo heeft gezien, weet dat ze behoorlijk melig zijn. Ze maken veel woordgrapjes en schrijven nieuwe teksten op bekende nummers (zo dansen we de coronabasisregels op de ‘macorona’). Of ze halen uit naar elkaar met gespeelde jaloezie of venijn. Echt geloofwaardig wil dat niet worden. De twee zijn duidelijk dol op elkaar, wat ze ook zo leuk maakt om naar te kijken.

De echte creativiteit van Maartje en Kine zit in hun muzikaliteit. Het joiken (de muziek van de inheems Noorse Sámi, die woordloos is) onder de knie krijgen en dat dan inzetten voor het vatten van de essentie van een Fort Transit in de hoop dat deze weer verder wil rijden; dat is Maartje en Kine ten top.

Ook leuk is dat Kine zich in sketches tussendoor kan laten zien in het Noors. In die taal speelt ze veel comfortabeler dan in het Nederlands, per slot van rekening een tweede taal. Ze imiteert een inwoner van een vissersdorp met zwaar Noors accent, of neemt ons giechelend mee in een onheilspellend midtsommernattritual, opgedragen aan vruchtbaarheidsgodin Freya.

Hun melig absurdisme is aanstekelijk, maar hoe dichter ze bij de waarheid blijven, hoe meer ze weten te raken. Een lied dat ze schreven toen de avondklokrellen gaande waren in Nederland zit bomvol compassie en weet echt te ontroeren. En met hun verwijtende lied aan de technicus die hen verliet voor een andere cabaretière, maken ze echt aan het lachen.

Met Speelbeesten II hebben de twee in regie van Titus Tiel Groenestege van de nood een deugd weten te maken. Het is dan misschien even lastig om de grens over te gaan – Maartje en Kine bieden een aantrekkelijk alternatief. Ze tonen je het echte Noorwegen, maar dan wel op zijn mystiekst.

Foto: Anne van Zantwijk