Romeo & Juliet op muziek van Sergej Prokofjev behoort tot de absolute balletklassiekers en is vrijwel ieder jaar in Nederland te bewonderen. Verveling of vals sentiment liggen dan al snel op de loer, maar door een minimalistisch decor te koppelen aan elementen uit traditionele Chinese opera weten choreografen Ying Li en Jiabin Pan, oprichters van het Suzhou Ballet Theatre, die valkuil behendig te vermijden. Emotie sneeuwt in de visuele esthetiek echter tot de slotscène te veel onder.

In tegenstelling tot wat Chinese dansgezelschappen doorgaans in ons land laten zien, zijn bij deze voorstelling de grote groepsscènes niet tot in de perfectie synchroon, soms oogt het zelfs ietwat rommelig. Juist dit geeft de vele bal- en vechtscènes een enorme levendigheid. Hier wordt bovendien nadrukkelijk verwezen naar de traditionele Chinese opera. Niet alleen door duidelijk herkenbare kostuums en identieke maskers voor de verschillende groepen, maar ook door elementen uit de vechtkunst en acrobatiek toe te voegen. De primaire kleuren rood en blauw worden bovendien gedurende de gehele voorstelling systematisch gekoppeld aan wit en zwart.

Ook in het even minimalistische als effectieve decor dat onmiddellijk doet denken aan een uitvergroting van een penzai (in Nederland vooral bekend in de Japanse variant bonsai) zijn voortdurend Chinese motieven te herkennen, met een hoofdrol voor de maan.

Ronduit prachtig is de befaamde balkonscène, hier vormgegeven in een dieprood uitgelichte maanuitsnede. Een ander visueel hoogtepunt is als het hele ensemble de zojuist in de familietwist omgekomen Mercutio en Tybalt in een verder roerloze lift toont.

Doordat flink geknipt is in Prokofjevs muziek (op band, niet live gespeeld), heeft de voorstelling een aangenaam tempo en is vrijwel constant oogstrelend en in de grotere rollen ronduit virtuoos.

Emotie is daaraan ondergeschikt gemaakt. Pas in de laatste scène komt hierin verandering, juist als de dans meer en meer uit de voorstelling verdwijnt. Yulin Su (Juliet) is als een levenloze pop in de armen van de steeds wanhopiger Shaowei Wen (Romeo) en als zij enkele minuten later ontwaakt, als Romeo wel daadwerkelijk zelfmoord heeft gepleegd, dansen geen van beiden meer en is sprake van het theatrale drambalet dat het Kirov propageerde. Beide geliefden worden besprenkeld met rozenblaadjes, maar het oorspronkelijke happy end van Prokofjev indachtig, staan ze op en lopen hand in hand de maan tegemoet.

De symboliek is overduidelijk. Net zoals deze mengvorm van westerse dans en Chinese elementen geen grenzen opzoekt – subversiever dan het ‘plassen’ tegen een van de zuilen door een danser wordt het nergens. Deze Romeo & Juliet is bewust gemaakt voor een groot publiek, zowel in China als daarbuiten, en slaagt daar zeker in.

Foto: Jiabin Pan