Een pratende pot olijven opent de bekroonde circuscomedyshow Rise of the Olive (14+) van het Nieuw-Zeelandse trio Laser Kiwi. Eén groen vruchtje ontsnapt aan zijn ingemaakte collega’s en danst boven het glas (met dank aan – natuurlijk – onzichtbaar draad). Die olijf zal gedurende 24 onnavolgbare scènes steeds grotere proporties aannemen.

Eerst aan een satéprikker. Dan goed gemikt in een op het voorhoofd balancerend cocktailglas met Martini. Vervolgens in de springende gedaante van een gabberende jongleur (in groen shirt met rode muts als ‘pimentvulling’). Om uiteindelijk, omringd door smurfende volgelingen (participanten uit het publiek in dito kostuum) met een tribale rondedans het uur even maf af te sluiten als dat het begon. Deze hilarische ode aan de olijf is circusabsurdisme ten top: geschift, in de goede zin van het woord.

Circusstad Festival wist dit succesvolle trio voor het eerst naar Nederland te halen. Laser Kiwi bestaat uit de jonglerende broers Zane en Degge Jarvie en luchtacrobate Imogen Stone – ze kennen elkaar vanaf hun tienerjaren in Wellington. Met hun ridicule afwisseling van sketches, smalltalk, publieksinteractie en circusacts wonnen ze al een trits aan prijzen, zoals de Best Circus & Physical Theatre Award tijdens het Adelaide Fringe Festival 2019 in Australië en de Overall Winner: Circus Award tijdens Edinburgh Fringe 2023 in Schotland. Niet eerder waren ze elders in Europa te zien.

Het publiek krijgt een 3D-brilletje (nostalgisch, maar nutteloos) plus een half A4-tje in de hand gedrukt, met daarop titels en ranking van de 24 sketches. I am an olive schaalt het trio alvast in op 4 punten, Muffin Mime op 2 en Block from the Bottom op 9. Die waardering komt aardig overheen met de prestatie die de artiesten leveren. Tijdens Block from the Bottom poogt Stone een handstand te maken op wiebelende Jenga-torens, hetgeen haar uiteindelijk nog lukt ook. De broers trekken vervolgens vliegensvlug blokjes uit het gezelschapsspel. Eerder klom de luchtacrobate ook al behendig aan een touw de nok in.

Stone is duidelijk een rascomédienne: ze heeft slechts een paar woorden en mimische knipogen nodig om het publiek om haar vinger te winden. De broers zetten elkaar regelmatig voor gek of gloriëren in zelfspot. Acts, zoals het op de kop jongleren met balletjes, hangend aan een haak, achter de rug om gooien met Jenga-torens of het mikken van popcorn en olijven, gaan lang niet altijd goed, maar de pogingen worden even zo makkelijk gevierd als de successen. Mislukkingen bestaan niet in het silly universum van Laser Kiwi. Het gaat tenslotte om hilarische nonsens rond een olijke olijf, die – hap, slik, weg – toch de smakelijke ster van de avond is. Die onderkoelde toon maakt hun show zo ontwapenend goed.

Foto’s: Jona Harnischmacher