Ze zijn leuk, lief en lenig, de drie jongens en het ene meisje van Oeloek. Ze zijn ook energiek, veelzijdig en veelbelovend. En hun vierde programma Prille roest draait als een tierelier. De sketches volgen elkaar in rap tempo op: een jong en beginnend politicus lukt het niet door het dwingende format van een radio-uitzending te breken. Zijn interview wordt vermalen door de weersverwachting, de jingles en de luistervraag: ‘Wie o wie liet een windje in het openbaar?’

Een invalide vrouw op een scootmobiel wordt op een pitstop tot Formule-1-kracht opgevoerd. In een handomdraai sleutelen drie monteurs over elkaar heen. Boormachine, krikhaak en ingieten van brandstof worden naadloos ondersteund door een perfecte geluidsband. De grote verbaasde ogen van actrice Carlijn van Rij, die zelf ook vakkundig gedemonteerd wordt, zijn de enige twee rustpunten.

En roetsj, meteen weer een volgende sketch: Een echtpaar dat een (schoon)moeder heeft verloren zit aan tafel met een uitvaartorganisator die het de gewoonste zaak van de wereld vindt dat hij een buikspreekpop op schoot heeft. ‘Nee, maakt u zich maar niet ongerust, hij is bij de prijs inbegrepen.’ Verhaaltjes, sketches, capriolen en aan het einde zelfs een heuse finale met huizenhoge golven en waterpartijen waarbij ook het publiek het niet altijd droog houdt.

Het kan niet ander dan dat regisseur Martin van Waardenberg samen met de spelers veel geschrapt, samengevoegd en gecomprimeerd heeft. Als iemand op het toneel ook maar even niets te doen dreigt te krijgen, verdwijnt hij of zij achter de coulissen en is er ondertussen een ander die weer succesvol alle aandacht vraagt. Buikspreken doen ze nog net niet, maar de vrouw in het gezelschap Carlijn van Rij kan prachtig zingen – ook als een stormklok – en de acrobatische toeren van David Meijer en Jantijn Prins reiken tot aan de nok van de zaal.

Cru, grof of walgelijk wordt het een enkele keer, heel kort, om daarna gered te worden door een kwinkslag, een clou of een volgend nummer. Prille roest is een programma waar je gerust je hele familie mee naartoe kunt nemen. Ook grote maatschappelijke problemen komen niet aan bod. Machtsmisbruik of intimidatie is er alleen op alledaags niveau, door de klachtenservice van een postorderbedrijf, een beveiligingsbeambte of door winkelpersoneel. En het gaat allemaal zo snel dat voor roestvorming, hoe pril ook, niet hoeft te worden gevreesd.