Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van Het Nationale Ballet vroeg artistiek leider Ted Brandsen een aantal choreografen om een kort stuk te maken voor het programma Present/s. Over twee avonden verspreid komen er goede vrienden en bekenden van het gezelschap langs met nieuwe creaties muzikaal begeleid door Holland Symfonia.

Present/s1 opent met een stuk van vaste choreograaf Krzysztof Pastor. Chapters  is een goed leesbaar verhaal waarin ervaringen in de liefde van de hoofdpersoon (Cédric Ygnace) en zijn verhouding tot zijn omgeving in een sprekend idioom en heldere structuren uiteenzet wordt. Harmonieus, dan weer dramatisch geladen of juist dissonant, en soms met een flinke dosis suspense, is de vierde symfonie van de Poolse componist Witold Lutoslawski de drijvende kracht van de situaties die Pastor in zijn duetten en ensemblestukken schetst.  Dat Ygnace uiteindelijk tussen twee vuren komt te staan wekt weinig verwondering met de onweerstaanbare danseres Erica Horwood in zijn entourage.

Ook in Variations for Two Couples, een herkenbare Van Manen, is de muziek van onder meer Benjamin Britten en Astor Piazolla leidend. Eerste soliste Anna Tsygankova geeft aan het lijnenspel van Hans van Manen een gepassioneerde draai, haar bijna zwoele interpretatie levert haar een open doekje op.

Het duet in het middendeel van Juanjo Arqués’ Consequence toont de interactie tussen twee mensen, hier in hun pogingen tot toenadering. De esthetiek van beeld, beweging en geluid is echter van een andere aard dan de voorgaande werken. Arques gebruikt bij aanvang vooral de vloer waarop het ensemble van een lijn die synchroon beweegt uiteenvalt en zich over het toneel verspreidt. De choreograaf verwijst in Consequence naar de impact van een ramp, persoonlijk of in de natuur zoals een vloedgolf.

Graag geziene gast op het feest is choreograaf Christopher Wheeldon. Maar zijn sterk geconcentreerde, langzame duet op het adagio assai van het Pianoconcert in G major van Ravel is helaas weinig verrassend.

Het laatste groepsstuk Raï van Ted Brandsen, een eclectisch samenspel met onder anderen Riverdance op spitzen wordt gedanst op de gelijknamige compositie van de Iers-Algerijnse componist Tarek O’Regan. Brandsen zoekt virtuositeit in de bewegingen en benadrukt het feestelijke karakter van de avond met de felgekleurde korte plooijurkjes met zilveren bandjes, maar echt swingend wordt het niet.

Op de eerste avond van Present/s1 is het allemaal net iets teveel van het goede, vijf choreografieën ingeleid door korte filmpjes die sfeerimpressies geven van vioolspel of dans, maar ook een dwarrelend duet van stroken witte en rode tule, geïnspireerd op een scène uit de film American Beauty. Daarbij is het programma van Present/s1 eerder tijdloos te noemen dan dat het een krachtig statement maakt over het heden, zoals de titel juist doet vermoeden.