Een man met een opgeplakte snor komt op in een rode onesie, zo’n doorknooppyjama uit de tekenfilmwereld. Hij wil iets. Heel erg graag. Hij wil een held zijn. Maar wat is een held en hoe word je het? Misschien moet hij maar een vader worden, want voor hun kinderen zijn vaders helden. Ze helpen je vooruit als je moe wordt van het fietsen, hebben een kist vol gereedschap, en zijn nooit bang. De man knutselt met tape en een kussen een baby en voelt even hoe het zal zijn. Hij en zijn twee broers poetsen hun tanden met een accuboor en gaan aan de slag om helden te worden.

Het Eindhovense jeugdtheatergezelschap Hetpaarddatvliegt maakt verhalende voorstellingen vol beeldende vondsten die zijn jonge publiek tot denken aanzetten. Een onderwerp als de moed van vaders staat dicht bij de belevingswereld van jonge kinderen, maar door de vader steeds in moeilijke, angstige situaties te brengen kantelt het beeld. Is een vader wel echt nooit bang? En als je weleens bang bent, kun je dan wel een held zijn? En als je geen held bent, ben je dan wel een goede vader? Het verhaal van Reem Wittenbols en de regie van Loek Beckers zijn toegankelijk voor de 5+ doelgroep, al komt een directe vraag aan het jonge publiek te vroeg, waardoor het moment niet helemaal uit de verf komt. Maar de voorstelling herpakt zich snel in de aanstekelijke dynamiek tussen grote levensvragen en onhandige klusoplossingen. Het onderzoek naar de werkelijke moed die het ouderschap vraagt is op een inventieve manier in enkele sleutelmomenten aanwezig. De makers blijven dicht bij het kind.

De drie spelers (Wittenbols, Annemiek Nienhuis en Rocco van Loenen) buiten de stripverhaalachtige kwaliteiten van hun personages mooi energiek uit; het spel is fysiek en maakt grappig gebruik van clichés, er is lekker wat gooi- en smijtwerk. Soms ligt het er heel dik bovenop dat ze domme dingen doen, maar als ze gaan klussen om het kind een veilige plek te geven, dan passen en meten ze net zolang tot het echt niet meer kan instorten. En wanneer ze bedenken dat het kind straks alleen naar school moet, langs een drukke weg, verbeelden ze op slimme en ontroerende wijze het rampscenario dat door hun hoofden schiet en raken daarmee de volwassenen in de zaal even heel precies. De dertien nooduitgangen in de achterwand van opgestapelde houten kisten verraden niet alleen de humoristische hand van ontwerper Simon Haen, die als adviseur betrokken is geweest, maar waarschuwen ook dat het niet makkelijk zal zijn om vader te worden. Misschien is het wel een klus waar je keihard voor wilt wegrennen.

Foto: Patrick Hesdahl