Het is natuurlijk een bizar verhaal, het verhaal van de Nederlandse schrijver Iman Wilkens die beweert dat Troje in Engeland lag, op de Gog Magog Hills bij Cambridge. En dat de wereldreis die Odysseus ondernam niet over de Middellandse Zee voerde, maar langs Senegal, Kaap-Verdië, Cuba en… Zeeland. De naam Zierikzee stamt daarom af van Circe, de dochter van de zonnegod, die Odysseus betoverde en jarenlang in haar Zeeuwse ban hield.

Waar of niet, Wilkens’ verhaal bood genoeg stof om Stichting Theater de Wegwijzer op het idee te brengen het te laten bewerken tot een locatietheaterproject. Een bezoek van Huub van der Lubbe (o.a. van De Dijk) aan De Wegwijzer in het voorjaar van 2013 leidde ertoe dat hij Wilkens’ boek Waar eens Troje lag mee naar huis kreeg en er de inspiratie in vond het te bewerken tot een rockopera. Hij leende de dichtersmantel van Homerus en zette zich aan het schrijven van liedteksten. Voor het libretto werd Tom de Ket gevraagd, die al de nodige ervaring had met het schrijven van verhalen tegen de achtergrond van een lokale context, waaronder De Drentse Bluesopera (2011).

De Ket bewerkte het boek en gaf zijn verhaal de toepasselijke titel O die zee. Intussen nodigde Van der Lubbe een aantal collega’s uit om zijn teksten (en enkele van De Ket) van muziek te voorzien, met Robert Jan Stips als arrangeur en muzikaal coördinator. En zo ging, nadat de regen uit Zeeland was verdwenen, in het water en tegen de historische muren van Fort Rammekens, het oudste zeefort van Europa vlak bij Vlissingen, deze eerste Zeeuwse rockopera in première.

De Ket verweefde het verhaal van Homerus met het verhaal van Wilkens tot een avontuurlijke tocht waarin de jonge Zeeuw Ilias, overtuigend gespeeld en gezongen door Steijn de Leeuwe, tijdens een vrijgezellenavond met zijn vrienden Joost en Kees (Tijn Docter en Boy Ooteman) een aantal Homerische beproevingen ondergaat om tot de slotsom te komen dat zijn verantwoordelijkheid uiteindelijk hoort te liggen bij de zoon van de Griekse vrouw, Penelope, met wie hij op het punt staat te trouwen.

Afgewisseld met de teksten van Van der Lubbe, op muziek gezet door onder anderen Eefje de Visser, Henk Hofstede en George Kooymans, voortreffelijk gespeeld door Ocobar aangevuld met blazers en strijkers, zien we hoe een uitgebreide cast onder aanvoering van De Leeuwe de beproevingen van de verleidelijke Lotusmeisjes, de levensgevaarlijke Cycloop, de Sirenen, de duistere Onderwereld en de duivelse motorclub Helios overwint om uiteindelijk in de armen te vallen van zijn Penelope, opmerkelijk gespeeld door Myrthe Burger, die in een schitterende scène als Theresias haar veelzijdige talent ten volle benut en daarvoor terecht een open doekje krijgt. In verschillende bijrollen, onder andere als Voice-over, Cycloop en Chairon, verleent Harpert Michielsen de nodige humor aan O die zee.

Natuurlijk draait de door De Ket behendig geregisseerde voorstelling erop uit dat ook het graf van Homerus in Zeeland ligt, ‘de bakermat van de beschaving’. En dat Ilias en Penelope samen dit dikke boek hebben geschreven.