Drie oude mannen hebben zich op de grond te slapen gelegd. Tussen hen in staat een hoofdtooi van stro waarin veren zijn gestoken. Als ze weer opstaan, zet een van de drie de indianentooi op zijn hoofd, wrijft nerveus met zijn handen over zijn bovenbenen en gromt luid. Achter hem staan de leden van een corps de ballet tegen elkaar aan en klauwen als wilde krijgers onder even luid gegrom met hun handen in de lucht.

In Nieuwe wereld symfonie nemen de drie mannen en een corps de ballet het publiek mee naar de ongewisse wereld van hun (en onze)  toekomstige bestemming. Van de twaalf vrouwen en mannen die spelen en dansen in deze muziektheatervoorstelling van de Veenfabriek, zijn de meesten al 70-plus.

Elsa May Averill die de tekst schreef en de voorstelling regisseerde, nam de symfonie Uit de nieuwe wereld van de componist Antonin Dvorák als uitgangspunt. Nieuwe wereld symfonie bestaat uit gespeelde en gedanste scènes die losjes rondom een paar thema’s gegroepeerd zijn. Enkele keren richt een van de drie mannen (Jaap van der Leleij) zich als een ceremoniemeester tot het publiek zodat dat de richting niet kwijtraakt.

Aanvankelijk verwijzen de scènes speels naar de jeugd van de mens. De mannen fantaseren over de wilde krijger in hen tot de oude indiaan Goodbye cruel world zingt. Als even later een van de mannen iemand lijkt te  begroeten met rode rozen en zittend op een zilverkleurige rollator een dansje maakt, is die jeugd al ver verleden. Dvorák heeft plaatsgemaakt voor een soulnummer waarop het corps danst.

Eigenlijk wachten ze op een ontknoping, een revolutie zelfs, onthult de ceremoniemeester. Die ontknoping dient zich aan wanneer de drie mannen van objecten van draadstaal een soort ruimteschip maken. Dan lijkt die nieuwe wereld in zicht te komen. De definitieve landingsplaats is naar hun verwachting een paradijs: ‘paradise is just around the corner’. Maar het kost  nog behoorlijk wat inspanning om die hoek om te gaan.

Nieuwe wereld symfonie ging in première in een Leids seniorenhuis. De niet-professionele spelers zijn oud, maar nog lang niet uitgeblust. Zeker het corps niet, dat fysieke inspanning bepaald niet uit de weg gaat. Hun inzet loont, Nieuwe wereld symfonie is een charmante en fantasierijke voorstelling.

Foto: Bowie Verschuuren