Zanger, dirigent en componist Niek Idelenburg heeft zondag de Andreaspenning ontvangen, voor zijn bijdrage aan de klassieke muziek en de muziekbeleving van kinderen en jongeren in Amsterdam. Idelenburg ontving het Ereteken van Verdienste uit handen van locoburgemeester Hester Van Buren, na afloop van de door hem gedirigeerde ZappMattheus in Muziekgebouw aan het IJ in Amsterdam. (meer…)
Niek & Guy van varieté-duo Niek Takens en Guyllaume Wibowo is een ideale Paradevoorstelling. In een strak geregisseerde show van dertig minuten overtuigt het duo met slim bedachte acts en hoog vakmanschap.
De magie van Takens en Wibowo is de afgelopen jaren niet onopgemerkt gebleven. Het duo heeft gespeeld bij de Ashton Brothers, stond in Ranking the Talent en won vorig jaar de aanmoedigingsprijs van het Amsterdams Kleinkunst Festival.
In hun Paradevoorstelling is Takens geregeld de straight man en Wibowo de clown die de boel opschudt. Met jazzy muziek en een rood gordijn op de achtergrond presenteert Takens zich als goochelaar die zich klaarmaakt voor een truc en ruw verstoord wordt door een huilende baby in de zaal. De kinderwagen wordt uit het publiek gehaald, het hoofd van Wibowo komt tevoorschijn en de goochelaar moet iets verzinnen om het gekrijs te stoppen. Uiteindelijk biedt een welbekende goochelact uitkomst en zien we misschien wel de eerste doorgezaagde baby in de geschiedenis van de Parade.
Zo volgen de acts zich in hoog tempo op, en steeds weer ondersteund door andere soorten muziek: van country en jazz tot klassiek en De Jeugd van Tegenwoordig. Een simpele triangel ontvouwt zich tot een klein drama wanneer de een het driehoekige staafje vasthoudt en moet proberen om het rechthoekige staafje van de ander te vangen. Terwijl er een concert met aanzwellende blaasinstrumenten te horen is, wachten we af tot dat ene moment dat de triangelspeler zijn instrument eindelijk kan aanslaan.
Regisseur Friso van Vemde weet in de acts een mooie balans te vinden tussen show en verstilling. Na een Chippendales meets Michael Jackson-achtige act maken de mannen een poppetje van een instrument en een handschoen en laten die een heuse koorddans doen. Na het hele podium te bespelen wordt de focus kleiner, de muziek lyrischer (Ave Maria) en de nadruk komt meer te liggen op de creativiteit waarop de pop gebruikt wordt. Er valt veel te lachen en tegelijkertijd kan je je verwonderen over de slimmigheid van de acts.
Zo ook de laatste act, de uitsmijter waarin Takens en Wibowo nauwkeurig moeten samenwerken om een jas tot leven te laten komen. Het blijft grappig, maar je blijft je ook verbazen over hoe ze het doen. Zo is Niek & Guy een voorstelling die zich prima leent voor de Parade: het technische niveau is hoog, de acts zijn slim en in de korte duur van de voorstelling verslapt de aandacht geen moment.
Foto: Casper Koster