Zijn laptoptas zwaait wild in het rond terwijl hij druk tegen zijn headset praat. Zijn bewegingen zijn snel, alsof hij gehaast is. Deze Mr. Pickwick, in zijn met bretels bedrukte overhemd en rode shirt, wringt zich in allerlei bochten, trekt vreemde gezichten en maakt geluiden. Ook de muzikale compositie biedt weinig rust.

De voorstelling Mr. Pickwick (4+) werd in 2009 gemaakt door choreografen Andrea Palombi en Sara Lourenco bij Generale Oost en is dit seizoen onder supervisie van Jack Timmermans bij De Stilte herzien en hernomen.

Vanaf een video op de achterwand kijkt na verloop van tijd een vrouw toe. Ze neemt de toeschouwers in vertrouwen met een gemoedelijke knipoog. Het wereldje van Mr. Pickwick verandert op slag als ook hij de vrouw in beeld krijgt. Ze betovert hem door sterrenstof en bellen te blazen, en haar dans is zo aanstekelijk dat hij al gauw meedoet.

De ontwikkelingen tussen Mr. Pickwick en de mysterieuze vrouw in vrolijke jurk spelen zich zowel op de vloer af als op film, waarbij beiden soms niet in dezelfde dimensie verkeren. Achter op het toneel staat een wand, een constructie met luiken en schermen die gedurende de voorstelling allerlei mogelijkheden van verschijnen en verdwijnen biedt. Als de vrouw heel klein in beeld verschijnt, kan hij haar letterlijk op handen dragen. Als hij haar niet meer ziet voelt hij toch een aanwezigheid en zien de toeschouwers vingertoppen door het doek in zijn rug prikken. Is dit nu droom of werkelijkheid?

Het in elkaar overlopen van realiteit en fantasie is door de combinatie van film en live spel goed uitgewerkt. De grote gebaren van Alex Havadi-Nagy (Mr. Pickwick) en de expressieve Elena Sgarbi zijn eenvoudig te lezen. De kleuters gaan in de voorstelling op en dansen soms even mee op de tribune. In dat opzicht is Mr. Pickwick een geslaagde voorstelling voor het hele jonge publiek.