De midlifecrisis is een mannenzaak. Rond de vijftig begint een mengeling van paniek en onrust, van besef van tanende vitaliteit en verlies van jeugdige dromen zich van de man meester te maken. Robert de Wilde is zo iemand. In de vrije productie Midlife! is acteur Alfred van den Heuvel starring als het toonbeeld van de midlifecrisisman.

De vertrouwde ingrediënten zijn in deze relatiekomedie volop aanwezig: een huwelijk waarin het vuur is gedoofd en dat zich voortsleept in vriendschappelijkheid en vertrouwen. De drang naar een nieuwe, jonge minnares. Geknakte carrière. Het allesoverheersende verlangen naar een nieuw begin, een tweede jeugd, een jong en strak lichaam behekst deze Robert.

Alfred van den Heuvel en Barbara Pouwels vormen het huwelijkspaar op leeftijd. Een jonger stel secondeert hen: Han Oldigs en Kiki Classen. Het is een wijs besluit van Barbara Pouwels om haar echtgenoot Robert – zijn achternaam De Wilde is net iets té symbolisch – helemaal te laten losgaan. En het is meteen in de roos: hij raakt verslaafd aan het jonge, opwindende meisje Lola. De seks is onstuimig, juist zoals Robert zich droomde. Ze slepen elkaar mee in spannende avonturen. Ook blaast Lola de vastgelopen carrière van Robert nieuw leven in: hij was acteur in een kinderprogramma.

Lola ontwikkelt zich tot een dichteres en schrijft voor hem het solo-programma Los. Haar teksten zijn hopeloos larmoyant, de voorstelling flopt. Hij weigert verder te spelen, maar haar wraak is zoet: ze suggereert van hem in verwachting te zijn en dreigt flimpjes van hun erotische uitspattingen op YouTube te plaatsen. Sanne Langelaar vertolkt Lola overtuigend als een type borderline met de juiste snelle stemmingswisselingen, manische kantjes en een levensgevaarlijke drang tot manipulatie.

Regisseur Paul van Ewijk maakt van Midlife! een vaardig gespeelde voorstelling. In een decor dat bestaat uit grote vlakken die vele functies kunnen vervullen (bed annex squashbaan, toneelpodium annex terras) heeft de voorstelling vaart en ritme. Het spel is uiterst vakkundig en treffend; geen grap valt weg, elke zin komt precies aan.

Tekstschrijver Niek Barendsen put rijkelijk uit een arsenaal aan oneliners uit de wereld van theater en film. Willeke Alberti, Rutger Hauer, Jeroen Krabbé en Beyoncé flitsen voorbij. De voorstelling is geschreven én gespeeld op herkenning. De oudere Robert weet niets van datingsites en sociale media. De speelse, jonge Lola leeft daarvan. Dat is haar wereld. Uiteindelijk wil hij weer terug naar zijn vrouw, al moet er natuurlijk wel voor nieuwe opwinding worden gezorgd.

Diepgravend of onthutsend is Midlife! niet. Als schrijver en regisseur iets minder makkelijke wegen hadden bewandeld en meer onverwachte grimmigheid hadden toegelaten, dan waren we als toeschouwer dicht in de buurt van kwalitatief hoogstaande zedenschetsen als van Alan Ayckbourn beland. Dan was de impact, althans op deze toeschouwer, groter geweest. Dat neemt niet weg dat Midlife! precies doet wat een relatiekomedie moet doen: de zaal een spiegel voorhouden van hoe het mensen vergaat in hun midlife-leven, en de gevolgen daarvan.

(foto: Joris van Bennekom)