Het is een vreemde bijeenkomst, merkt host Teddy Tops terecht op: het gaat in Paradiso over van alles, van ‘zelfmoord tot incest: ik heb een reuze prettige avond’. Mensen zeggen dingen, het collectief van talige creatievelingen, is neergestreken in Paradiso in Amsterdam met een line up van schrijvers, dichters, performers en een singersongwriter. Sommigen hebben zich tot in de puntjes voorbereid en anderen nauwelijks, wat onvermijdelijk leidt tot een avond van zwalkende kwaliteit.   

Mensen zeggen dingen is een collectief van woordkunstenaars met een groot hart voor taal. Sinds 2014 plukken ze overal schrijvers, performers, dichters, cabaretiers, spokenword-artiesten – kortom: verhalenvertellers vandaan om op podia overal in Nederland te komen optreden.

Op 19 december komt zo in Paradiso een bont gezelschap bij elkaar. In de line up staan spokenword-artiest Tim Lenders, dichter Laura Boog Posada, schrijver Henk van Straten, verhalenverteller Lucas De Man, schrijver en zanger Jerry Hormone en singersongwriter Gerson Main.

‘Ik ben een gelukszoeker’, staat er op de gitaar van de laatste. Gerson Main brengt kwetsbare, persoonlijke liedjes: ‘Ze zeggen: groei op! Maar groeien, daar ben ik mee gestopt.’ Mains optreden is even bescheiden als ontroerend.

Tim Lenders knalt gepassioneerd en met een mooi gevoel voor ritme en rijm zowel een gedicht de zaal in over homogeweld, als een protest tegen de VVD-oproep je te voegen naar de maatschappelijke norm: ‘Eén, twéé, in het gareel! Doe maar normaal anders doe je te veel!’

Opvallend is de bijdrage van de Vlaamse theatermaker en kunstenaar Lucas De Man, vooral bekend als presentator van het tv-programma Kunstuur. Hij spreekt de zaal toe als ‘Millenials: de armste generatie sinds de oorlog.’ De Man sticht opzettelijk verwarring door aldoor tegenstrijdigheden in zijn betoog te verwerken: ‘Mijn vader is dood… nee, hij is niet dood… ja, hij is wel dood.’ ‘Dit is echt gebeurd. Echt waar. Niet waar.’ Het publiek lacht om hem, maar hoe serieus is hij? Intrigerend.

Henk van Straten brengt een anekdote over zijn ergernis aan het Amsterdamse horecapersoneel. Schrijfster Hanneke Hendrix heeft zich niet goed voorbereid en staat te rommelen in paperassen die kennelijk kladversies van haar verhalen zijn. Zanger en schrijver Jerry Hormone zegt dat hij niet had verwacht een volle zaal te zullen treffen en reageert zijn schrik af door lelijk te doen tegen het publiek.

Gemêleerd en wisselend van kwaliteit als de bijdragen zijn, het geheel maakt vooral benieuwd naar nog veel meer Mensen die Dingen Zeggen.

Foto: Masha Jahangard