Na acht jaar relatie kreeg Thijs van de Meeberg van zijn vriendin te horen dat ze wilde ontdekken wie ze was zonder partner. Ineens was hij alleen in huis. Maar rekening houden met iemand, daar was hij zelf eigenlijk wel aan gehecht geraakt. In Meer dan mogelijk laat hij zien hoe hij weer opkrabbelde na die donderslag bij heldere hemel.

Met hun avondvullende programma’s keren de meeste cabaretiers momenteel terug van lange vakanties weg van het podium. Voor Van de Meeberg ging de reis naar werk op de buitenschoolse opvang, waar hij geterroriseerd werd door andermans kinderen. En zoals veel anderen nam hij een hond: Poco.

De gefrustreerde verhalen over de BSO, hondentraining en goede bedoelingen in coronatijd – als een van zijn avondvullende shows op televisie komt, organiseert een vriendinnengroep van zijn moeder daar onder leiding van ene Juf Carla ongevraagd een inzamelingsactie voor hem omheen – zorgen voor tal van komische reflecties, gloedvol en met veel inlevingsvermogen verteld.

Expressief plukkend aan zijn simpele T-shirt, kromgetrokken in zijn consequent verontschuldigende houding, springt hij head first in een nieuw verhaal. Onderbreekt hij zichzelf met zinnetjes als ‘dat… moet ik misschien even uitleggen’ dan weet je dat er een nieuwe wending komt in de wederopbouw van zijn leven. Zo komen we zonder context bij een vraag over of hij wel of niet zijn excuses moet aanbieden aan Juf Carla, en blijkt later dat hij haar bemoeienis nietsontziend de grond in heeft getrapt.

Mooi als al die lijntjes uiteindelijk samenkomen, maar het is wel even hobbelig binnenkomen. Van de Meeberg trapt af met een vaag openingsverhaal over hoe hij laminaat kwam te sjouwen voor twee volslagen onbekenden. Dat loopt nog net niet lekker en lijkt daardoor ook niet helemaal te passen in het geheel.

In Amstelveen krijgt de slungelige cabaretier langzaamaan weer voet aan de grond als hij zijn eerste langere interactie met een toeschouwer heeft gehad. Over de winacties van televisieprogramma Koffietijd – of all things. Het is een van zijn grotere talenten, vond ook de jury van het Leids Cabaretfestival al in 2015, en elke interactie blijft in mooie balans met het hoofdprogramma.

Meer dan mogelijk herstelt pas volledig van het openingsverhaal als de eerste dromen uitkomen van zijn vrijgezellenbestaan: hij neemt een plant en een afwasmachine. Decorontwerper Ellen Windhorst en technicus Marco Koppers hebben zich ingespannen om de droomvoorwerpen karakter te geven en zelfrijdend te maken, met alle leuke mogelijkheden van dien. Op de grote lege theatervloer geven ze welverdiende troost als Van de Meeberg er eindelijk niet meer alleen voor staat. Met een fijn gastrolletje voor de stem van Anne Neuteboom én het schattige hondje Poco.

Foto: Anneloes van den Adel