Een reusachtige zeepbel is tussen de bomen neergekomen en wonderwel niet geknapt, dat is de eerste gedachte als je de schepping Loud Shadows van Marco Cinevacci van Plastique Fantastique van een afstand ziet liggen in het bos bij Formerum. Hij bestaat bij nadere kennismaking uit twee plastic bollen met een enorme diameter. De grootste, heldere, is misschien wel 15 meter in doorsnee, de andere heeft een matte huid en is wat kleiner. Onderling zijn ze verbonden door een witte plastic ring waar we doorheen kunnen lopen naar een plek langs de binnenranden van de bollen. Op onze blote voeten, want de schoenen moeten uit op weg naar dans en muziek, de twee andere elementen in deze bijzondere samenwerking.

De organisatie van Oerol bracht de vormgever de afgelopen jaren in contact met choreografen Andrea Leine en Harijono Roebana en met de musici van het Stolz Kwartet om samen ‘iets’ te maken en dat was een goed idee want de som is meer dan het geheel der delen: Loud Shadows / Liquid Events is een bijzonder geslaagde voorstelling geworden.

Componiste Kate Moore tekende voor de muziek die duidelijk ‘minimal’ elementen bevat maar met een veel romantischere invulling dan je bij dat begrip zou verwachten. Ze schreef de zeventig minuten durende compositie Herz speciaal voor het Stolz Kwartet dat het hier in triovorm uitvoert, Jellantsje de Vries speelt zowel de viool als de altviool, Lidy Blijdorp cello en Marieke Schut hobo.

Door een ingenieus geluidssysteem spelen de musici ook als ze elkaar niet zien virtuoos samen en klinkt het overal of ze achter je staan. Soms is dat ineens ook zo, want het trio beweegt door de ruimten. Misschien is ‘schrijden’ een betere omschrijving, de verplaatsing heeft iets sacraals, dat geldt ook voor de vier in wit of zwart gestoken dansers van LeineRoebana. solo of in pas de deux, soms de één binnen en de ander buiten, gaan ze de strijd met de musici aan, elkaar in de ogen kijkend, soms meebewegend. De dansers laten zich besturen door de muziek van Moore, dan weer trekken ze hun eigen plan. Fascinerend om dit op nog geen twee meter afstand te zien gebeuren, tegelijkertijd ongrijpbaar, de momenten van samengaan lijken vrij willekeurig en ingegeven door het moment. Liquid, vloeibaar.

De metafoor van de ‘bubble’ waar we ons tegenwoordig allemaal in bevinden, ligt als duiding van deze voorstelling misschien wel te veel voor de hand. Maar we doen het er mee. En dan toch vooral als pleidooi tégen je eigen hokje. Muziek, dans, vormgeving, binnen en buiten, transparantie. Als ergens de schotten wegvallen dan is het wel hier in het bos. Een stem leest aan het eind een alfabet. A is for Adore, B is for Boy. Enzovoort. H is for Happy. Loud Shadows / Liquid Events is van alles maar vooral een blijmakende voorstelling.