Muizen spreken tot de verbeelding: ze zijn slim, aaibaar, verrassend en doen het altijd goed bij kinderen. Een goede keuze dus als onderwerp van een korte en compacte voorstelling voor kinderen vanaf twee jaar.

In regie van Rob Vriens brengen poppenspeelster Marlyn Coetsier en haar geluidsmaker en technicus Tom Brinkkemper de innemende voorstelling In de kelder staat een huis, over de avonturen van een kleine muis die in de kelder woont. Hoewel, misschien is toch niet de muis maar Coetsier zelf de hoofdpersoon van dit kleine avontuur.

In een compact (en schijnbaar houtje-touwtje) decor, vol deurtjes, vakjes en luikjes tovert Coetsier een wereld tevoorschijn zoals zij die voor zich ziet, met het verhaal dat zij wil vertellen. Dat is ook meteen het hoofdthema van de voorstelling: de verhalen die je verzint zijn zo echt of onecht als jij zelf wil. Het is dan ook helemaal niet onlogisch als de muis verandert van grootte, ineens kan praten of opstaat uit de dood.

Van lapjes, knopen en een heleboel schilderstape maakt ze diertjes, huizen, trappen, spinnenwebben; niets is te gek. Met haar innemende spel reguleert ze moeiteloos de aandacht van het publiek. Ontroering en een glimlach volgen elkaar naadloos op, ondersteund door de muziek en de licht poëtische tekst.

Persoonlijk had een iets dwingendere verhaallijn mij spannender geleken, maar de kinderen gaan vooral mee met de ontwikkelingen in het moment. ‘Ben jij echt?’, vraagt ze verbaasd aan de reuzenmuis die uit de wasmachine komt. ‘Net echt’, knikt de muis. Theater over theater, het werkt zelfs voor de allerkleinsten.

Foto: Kamerich & Budwilowitz EYES2