In Hotel Hierwaardaar komt het hele hotel in opstand: lichtknopjes hebben een eigen wil, het lobbymeubilair verplaatst er lustig op los en ’s nachts hebben wind en mist vrij spel. Angstaanjagend, zou je denken, maar de montere hotelgasten krijgen het voor elkaar de magie met zo’n aanstekelijk plezier te omarmen, dat elk volgend hotelbezoek alleen nog maar finaal tegen kan vallen. Ouders, wees dus gewaarschuwd.

De achtplusvoorstelling Hotel Hierwaardaar is de eerste coproductie van de Utrechtse clubs Het Filiaal theatermakers en De Dansers en smaakt absoluut naar meer. Beide gezelschappen hebben hun eigen expertise – respectievelijk objecttheater voor de jeugd en muzikaal danstheater – maar vinden elkaar in hun licht-anarchistische, beeldende en opvallend uitnodigende theatertaal. De regie van Ramses Graus, de composities van Gábor Tárjan en de choreografie van Josephine van Rheenen smelten in deze productie samen tot prettig associatief en meerduidig bewegingstheater.

Aanvankelijk lijkt er niet zo veel aan de hand in deze stoffige hotellobby (vormgeving: Hiske de Goeje) – even los van het feit dat er geen personeel bij de ontvangst staat om de bezoeker welkom te heten, wat natuurlijk al duidt op de nodige magie en mysterie. Dan neemt de tijd een loopje, alsof iemand op de vooruitspoelknop drukt worden de personages een stuk vooruit in de dag gesleurd, totdat de tijd in een knip weer loopt zoals normaal.

Langzaam neemt de fantasie het over. Het meubilair komt in opstand en de personages verzetten zich niet, maar wenden het met gretigheid aan om te dansen en het avontuur aan te gaan. Al slaapwandelend en aria’s zingend banen ze zich een weg door de grillige nacht. Het is verademend dat het onverklaarbare niet bevraagd wordt of angst inboezemt, maar de figuren juist openstelt. En dan blijkt ook alles mogelijk. Een enorme dansende vissenkop? Gangen die je opslurpen en weer ergens anders uitspugen? Een fauteuil die volwassenen opslokt? Waarom ook niet?

Zo wordt het woordloze Hotel Hierwaardaar een poëtische en beeldende montagevoorstelling die het jonge publiek alle ruimte geeft om er lustig op los te associëren – of simpelweg te genieten van de mooie beelden of de inventieve vondsten. Met hun open spel zorgen Yoko Ono Haveman, Wannes De Porre, Blazej Jasinski en Anna Bentivegna voor een hoge betrokkenheid. In het prachtige slotbeeld lopen de vier hotelgasten als vier kleine silhouetten over een berglandschap in een canvas aan de muur – niet gevangen, maar voor altijd het avontuur tegemoet. Het hotel ondertussen? Die wacht rustig op de volgende bezoekers die openstaan voor zoveel magie en vervreemding.