Kunst is geen wedstrijd, maar een beetje gemoedelijke rivaliteit kan geen kwaad als het aan acrobaten Nilas Kronlid en Manel Rosés ligt. In Gregarious vertrekt het Zweeds-Spaanse duo Soon Circus Company vanuit onderlinge competitie: een wedstrijdje stilstaand rennen lijkt af te stevenen in een voor beiden onbevredigende remise, grenzen worden verlegd, net zo lang tot een van hen niet meer kan en voor dood neerzijgt op de grond. Meteen blijkt: voor een wedstrijd heb je elkaar nodig. Winnen is ongeveer het saaiste wat er is: het spel is namelijk voorbij.

In het zeer sfeervolle festivalhart op het Noorderplantsoen in Groningen opende het elfdaagse Noorderzon donderdag aan het begin van de avond met deze sympathieke circustheatervoorstelling. De voorstelling concentreert zich met name rondom het teeterboard: een Koreaanse, eikenhouten plank met in het midden een draaipunt, waarmee de acrobaten elkaar de lucht in lanceren. Daarmee katapulteert de een de ander weer verticaal als hij uitgeput op de grond ligt, of stuwen ze elkaar letterlijk tot grote hoogtes, wat (salto-technisch in ieder geval) weer het beste in beiden naar boven haalt. Later combineren ze het teeterboard ook met de Chinese pole.

Kronlid en Rosés traden eerder onder meer op bij Cirque du Soleil, maar debuteren met Gregarious met hun eigen compagnie. Resultaat is een prettig-ingetogen onderzoek naar ‘de menselijke kant van sport’: competitiedrift, overmoed en valsspelen gaat hand in hand met vriendschappelijkheid, saamhorigheid en de behoefte onderdeel van een team te zijn. Ze zijn behalve acrobaten ook aimabele performers, die weten hoe ze een publiek aan het lachen kunnen krijgen met droogkomische blikken en ongemakkelijk uitgespeelde dialogen die ze tot ver in het absurdisme doorvoeren.

Het is mooi om te zien hoe de twee vanuit tegen elkaar opbiedende competitie steevast uitkomen bij onderlinge afhankelijkheid en teamgevoel. Rivaliteit en saamhorigheid hangen met elkaar samen, dat is waar deze performance om draait. Uiteindelijk eindigen ze weer in de hardloopwedstrijd waarmee ze begonnen. Een poging afscheid van elkaar te nemen draait op niets uit, zoals dat soms gaat als je hebt ontdekt dat je elkaar graag mag: je weet dat je weg moet, maar loopt onwillekeurig tóch dezelfde kant op als de ander. En als je dat gevoel beiden hebt, loop je nog héél lang – ruimhartig afscheid nemend – samen in cirkeltjes.

Foto: Glasses Beard