Thomas is onhandelbaar. Hij kan geen moment stilzitten, springt van de hak op de tak, eet het liefst achter elkaar snoep en grijpt alles aan om maar niet te hoeven luisteren.

Eva Zwart speelt hem onvermoeibaar als een stuiterend en ongeleid projectiel. Niek van der Horst neemt de bijrollen voor zijn rekening en dat doet hij erg goed. Zijn eerste bijrol is die van de leraar van Thomas die ten einde raad is en waarmee je bijna direct medelijden krijgt. Een andere bijrol is Erik, de vriend van Thomas waar geen verstandig woord uit komt, die alleen maar kan brullen en op alles en iedereen in wil slaan. Uitgesproken duivels is de man die Thomas allerlei snoep en pillen wil verkopen. Thomas moet meer fruit eten. De candyman weet hem te verleiden met Fruittella.

Thomas lijkt even tot rust te komen als hij vertelt over zijn verzameling dierenschedeltjes. Hoe hij dode dieren begraaft en later weer opgraaft voor hun skeletjes. Het is een eenzame hobby. Die eenzaamheid loopt steeds meer in het oog, hoe positief hij ook blijft en hoe vaak hij ook contact zoekt met de kinderen in het publiek. Telkens vraagt hij hoe een kind in het publiek heet. En dat het zo gezellig is. Telkens ook kom je steeds meer te weten over zijn eenzaamheid en liefdeloosheid in zijn leven. Zijn ouders werken allebei en ziet hij nauwelijks. Op school wil niemand naast hem zitten en zit hij alleen en vooraan onder het oog van de meester. Je zou je kunnen afvragen of die onhandelbaarheid van Thomas misschien iets te maken heeft met zijn eenzaamheid.

Het Ministerie van Onverrichter Zake noemt zich een fris, nieuw jeugdtheatergezelschap. Drijvende krachten erachter zijn oudgediende Daniëlle Wagenaar, die de tekst en de regie voor haar rekening nam, en de al genoemde Niek van der Horst. Met hun eersteling laten ze zien niet alleen te willen entertainen, maar ook de toeschouwers aanknopingspunten mee te geven om zelf na te gaan denken over – in dit geval – onhandelbaar gedrag van kinderen.

Foto: Sanne Peper