Eldersland begint met een ruzie tussen de oude vader en zijn volwassen zoon. Vader heeft nog een stuk land in Turkije en spoort zijn zoon aan dat land te gaan bebouwen. De zoon heeft daar totaal geen trek in want het bevalt hem prima in Amsterdam. Hij voelt zich meer Nederlander dan Turk en ergert zich vijf keer per dag aan het geluid van de knakkende knieën van zijn vader. Hoezeer de zoon zich ook boos maakt op zijn vader, het is van meet af aan duidelijk hij zijn vader lief heeft. Dat is mooi om te zien.

Rast is een Turks-Nederlands theatergezelschap dat al jaren actief is in Nederland en het buitenland. In oktober maakte de groep een prachtige Koerdische Hamlet. Eldersland is een nieuwe toneeltekst van Anouk Saleming, geregisseerd door artistiek leider Şaban Ol. De voorstelling is geproduceerd in het kader van Europe Now, een intercultureel theaternetwerk met partners in Stockholm, Istanbul, Londen, Berlijn en Amsterdam. Doel is om te reflecteren op intercultureel Europa.

Als vader overleden is, blijkt de erfenis meer dan een lapje grond. De zoon blijkt een halfzus te hebben. In een fraaie, goed lopende tekst ontrolt zich zo een klassiek migrantenverhaal met een pikant tintje. De sterke familiebanden, het harde werken, de taalproblemen, de integratie, het komt allemaal voorbij. In die zin is Eldersland niet verrassend.

Eran Ben-Michaël is goed op dreef als de zoon en Marcel Faber is een mooie, geloofwaardige vader. Op het achtertoneel ontlokt Faber zo nu en dan melancholische klanken aan zijn klarinet. De regie van deze bescheiden productie is helder en legt de nadruk op het spel waarin alleen de vele stemverheffingen op den duur wat vermoeien. Maar daar staan vele fraaie scènes tegenover zoals die waarin de zoon zijn halfzus voorstelt aan zijn moeder. De emoties lopen soms hoog op in Eldersland maar deze scène is juist fraai geserreerd. Het is jammer dat voorstellingen van Rast zo weinig in Nederlandse theaters te zien zijn. Het gezelschap is de geur van multiculti-theater al lang voorbij en verdient beter.

(foto: Jean van Lingen)