Traag stijgt de geest van koning Darius uit boven de bronskleurige wand. Een donkere gestalte in een aura van gouden lichtstralen, omgeven door mystieke rookwolken. Hij is tijdelijk teruggekeerd uit de Hades, daartoe opgeroepen door zijn vrouw, de deerniswekkende koningin van de zojuist door de Grieken verpletterde Perzen.

Tot zover de zuivere esthetische, verheven sfeer in De Perzen van Dood Paard, gecreëerd door ontwerper Julian Maiwald. Want is die Darius niet een hoestende Kuno Bakker met een kruk op zijn hoofd en de koningin een geëxalteerd lonkende Manja Topper?

Hoe beeldrijk en hooggestemd de oudst bewaard gebleven tragedie van Aeschylus ook mag zijn, in handen van de spelers van Dood Paard – naast bovengenoemde ook Gillis Biesheuvel – klinkt de integraal gespeelde en door Rob de Graaf bewerkte tekst lichtvoetig en hedendaags. Een zee van krukjes in alle soorten en maten beperkt de acteurs in hun bewegingen en maakt de mise-en-scène even statisch als de handeling. Komisch werkt dat bijvoorbeeld wanneer Topper als koningin probeert een waardige entree te maken op een electrisch wagentje. Eén voor één worden ze omgekeerd, begeleid door de tekst, een metafoor voor de gevallen Perzen.

Gehuld in isolatiedekens transformeren de spelers luidruchtig ritselend van koorlid tot koning, de goudgeschminkte gezichten contrasterend met hun pyama’s en pantoffels. Klungelend als komedianten wordt contact gezocht met de Hades door een gat in de toneelvloer. En waar de tragedie ten tijde van Aeschylus onderdeel was van ‘de godsdienst der polis’, daar plengen ze nu hun offers met Coca-Cola.

De antieke dichter als drager van een morele boodschap waarschuwde met De Perzen voor Hybris en Ate. Dood Paard toont met een performatieve sessie schakelend tussen ernst, komische timing en ironie een zoekende, naieve, verkwistende en lachwekkende mens. Soms meelijwekkend, soms ridicuul. Maar met  één uniek wapen in de eeuwig voortwoekerende strijd: zijn scheppend vermogen en creativiteit.

[De sterren zijn toegekend door de redactie van theaterkrant.nl]