Een originele voorstelling over een echtscheiding produceren lijkt anno 2020 haast niet mogelijk, maar het nieuwe productiehuis Heads and Tales is daar toch in geslaagd. Met het spotlicht op het spel van de acteurs gaat de voorstelling De Grootste Helft zonder opsmuk terug naar de basis. Acteurs Eric Corton en Susan Visser nemen het publiek met vlotte dialogen en naturel spel mee in de opkomst en ondergang van een herkenbaar huwelijk.

Als Dominique thuiskomt met afhaaleten van de Thai zeurt haar man Jip zó lang door over de garnalensaus dat ze de plasticbakjes als sjoelstenen over de tafel lanceert. De rest van de avond blijven de bakjes gesloten en worstelt het echtpaar met de vraag: ‘Hoe vertellen we het aan Timo?’

Puberzoon Timo is repeteren met zijn band en tegen de tijd dat hij thuiskomt, is de ruzie zó geëscaleerd dat ze hem niet eens opmerken.

In de tussentijd raadplegen ze het zelfhulpboek Scheiden zonder schade en grappig genoeg leidt ieder goedbedoeld advies tot een nieuwe fase in de ruzie. Hoezo hebben ze ‘samen’ besloten uit elkaar te gaan? Heeft zij nu al de vrouwen van de pilatesklas ingelicht? En heeft hij achter haar rug om een advocáát in de arm genomen? Tussendoor stappen ze vaardig uit hun rol om te reflecteren op zichzelf, elkaar en hun verleden. ‘Deed ze dat écht?’, vraagt de vrouw nadat ze haar pump naar het hoofd van haar man heeft gegooid.

Eric Corton en Susan Visser zijn een geloofwaardig echtpaar en wisselen als vanzelfsprekend tussen spelen en vertellen. Ook schakelen ze pijlsnel van de ene emotie naar de andere. Berusting gaat over in blinde woede wanneer hij haar verwijt dat ze altijd maar werkt. Ze is kostwinner tegen wil en dank! En een intiem moment is snel voorbij wanneer hij suggereert dat Timo maar beter niet bij zijn moeder kan gaan wonen. Tegelijkertijd blijft voelbaar dat de twee elkaar niet kwijt willen en nog niet geloven dat het waar is. De zin in het zelfhulpboek dat de ouders nu ‘een eigen weg inslaan met nieuwe uitdagingen’ klinkt treurig. Waar in hun relatie liep het mis?

De vormgeving is een gestileerd huis-tuin-en-keuken-decor dat door het lichtontwerp en de kleur van de achterwand haast ongemerkt van sfeer verandert. Marc Veerkamp schreef een tekst zonder overduidelijk begin en einde die een mooie dwarsdoorsnede uit de teloorgang van een huwelijk biedt.

Om de voorstelling tweemaal per avond te kunnen spelen is de tekst ingekort tot één uur, maar De Grootste Helft zou ook langer mogen duren. Niet alles wordt gezegd en de relatie lijkt geen gelopen race waardoor je nieuwsgierig blijft naar het levensverloop van de personages. Het verhaal doet denken aan een draaikolk waar je steeds verder in wordt getrokken. Grote afwezige blijft puberzoon Timo, om wie het eigenlijk allemaal draait. Aan het slot overstemt zijn elektrische gitaar het geruzie van zijn ouders.

Foto: Annemieke van der togt