Drummer Sun-Mi Hong is dit jaar de Artist in Focus van North Sea Round Town, het jaarlijkse fringe festival van North Sea Jazz. Met Dance In Four Colours zette Hong haar droomproject neer: het combineren van moderne jazz en (deels geïmproviseerde) dans. Het samenspel van Hong, toetsenist Philipp Rüttgers en danser en choreograaf Joseph Simon (Dansateliers) vormt de basis van een anderhalf uur durende audiovisuele beleving die sterk beklijft.

Het duurt even voor de elf muzikanten en dansers op het podium hun plek hebben gevonden. Ze lijken zoekende, tasten elkaar en ook de grenzen van het speelvlak af. Op mime-achtige wijze bewegen ze over het podium zonder vooropgezette choreografie: ze lijken een moment te nemen om elkaar collectief aan te voelen, om een communicatie louter op gevoel te ontplooien. Wie precies muzikant is en wie danser is nog onduidelijk. Ze tuimelen en draaien om elkaar heen, produceren in dat proces willekeurige geluiden met alles wat voorhanden is; een stoel, een schroefje in een microfoonstandaard, het hendeltje van een kist.

Een langzame versnelling zet in wanneer Hong vooraan en centraal op het podium plaatsneemt achter de drums, met haar rug naar het publiek gekeerd en gezicht naar de dansers en muzikanten. Met het begin van haar improvisatie, nemen ook de andere vijf muzikanten hun plek in. Het ritme doet denken aan een stoomtrein die traag op gang komt. Het heeft iets zenuwachtigs, iets onrustigs terwijl het ook een belofte van de reis die gaat komen in zich meedraagt.

Het enige decorstuk is het kartonnen bord met het logo van North Sea Round Town: een reusachtige locatiepin wat (waarschijnlijk) onbedoeld bijdraagt aan het gevoel dat ze met z’n elven richting één bestemming reizen waarbij ze alleen elkaars bewegingen en geluiden als gps kunnen gebruiken. Wat ontzettend mooi is aan deze voorstelling, is dat er door de improvisatie sterk waarneembaar wordt dat de spelers niet hun eigen gevoel volgen, maar een collectief gevoel. Zowel dansers als muzikanten stemmen hun spel af op de ander, daarbij geen ruimte latend voor ego, maar wel voor individualiteit.

Hong is ondanks haar jonge leeftijd (een week verwijderd van haar 31ste verjaardag) geen onbekende in de Nederlandse jazz scene. Ze speelde reeds aan de zijde van Jesse van Ruller, Benjamin Herman en Jasper Blom. Ze viel ook meerdere malen in de prijzen en werd in 2019 nog uitgeroepen tot Young VIP. De NTR zond onlangs nog een persoonlijk portret uit over de Koreaanse. Artist in Focus zijn tijdens deze editie van North Sea Round Town noemde ze ‘een kans om elkaar te ontmoeten, wensen te vervullen en ideeën te creëren’. Het was de eerste keer dat ze muziek schreef voor anderen en ze werkte met dansers. ‘Als componist haalt het mij uit mijn comfort zone, dat is spannend en leuk.’

Afgezien van een indrukwekkende Hong achter de drums, steelt vooral ook danser Menno van Gorp de show met imponerende breaking solo’s. Met een souplesse, schijnbaar moeiteloze kracht en gigantisch charisma trekt hij de blik dominant naar zich toe. Daar waar deze voorstelling zich verder ook kenmerkt door heel veel acties die zich simultaan afspelen op verschillende plekken op het podium, is het vooral Van Gorp waar je je als toeschouwer door laat verleiden.

Meest memorabele moment is dat waarbij Van Gorp en Simon de muren van De Doelen beklimmen, richting het gigantische monumentale orgel dat de blikvanger in de Grote Zaal is. De combinatie van een prachtig schaduwspel, de slingerende lichamen, het orgel wat iets inherent goddelijks uitstraalt en het hypnotiserende spel van Hong en Phillips is op zijn minst gezegd buitengewoon.