In het kleuterconcert Bon Dia, goeiemorgen dat afgelopen weekend speelde in de Kleine Zaal van Het Concertgebouw in Amsterdam, musiceren zangeres Izaline Calister en pianist Thijs Borsten zó enthousiasmerend dat het jonge publiek bijna massaal het podium oploopt. De tweetalige liedjes in het Nederlands en Papiaments zijn swingend, maar theatraal vraagt het concert om een sterkere rode draad.  

Het Concertgebouw heeft een lange traditie met theatrale kinderconcerten in de Kleine Zaal, waarbij bekende musici een verhalend concert over het voetlicht brengen. Met een mengeling van jazz en  Caraïbische muziek is Bon Dia, goeiemorgen aanstekelijk en in de tweetalige liedjes vloeien de zinnen in het Nederlands en Papiaments als vanzelf samen.

De Antilliaans-Nederlandse singer-songwriter Izaline Calister maakt muziek voor jong en oud en won in 2009 een Edison Award voor haar cd Speransa. Multi-instrumentalist en componist Thijs Borsten is ook verzamelaar van kinderliedjes uit alle windstreken. De twee werkten eerder samen – onder meer in de voorstelling Het eiland van mijn vader (2019) – en het duo is dan ook goed op elkaar ingespeeld. Samen met percussionist Danny Rombout staan ze relaxed op het podium en ze brengen de voorstelling alsof ze de scènes en liedjes ter plekke improviseren.

Bon Dia, goeiemorgen wordt gepresenteerd als kleuterconcert voor vierplussers, maar lijkt eerder te mikken op de jongere doelgroep van peuters. Veel liedjes zijn varianten op evergreens van de peuterspeelzaal en voor oudere kleuters zijn de verhaaltjes eigenlijk een beetje kinderachtig. Een meisje wil niet slapen in haar rechtopstaande bed op het podium en met haar knuffels speelt ze scènes over springende kikkers, snurkende varkentjes of een brullende leeuw. Even later verandert haar bed in een projectiescherm voor een schimmenspel over de spin Anansi.

Tussen de dierenscènes door zijn er taalspelletjes met woordjes in het Papiaments en Nederlands. De scènes stippen herkenbare thema’s aan, maar springen te veel van de hak op de tak. Het is jammer dat er weinig spanningsopbouw is of een emotionele laag die raakt aan de belevingswereld van jonge kinderen die niet in slaap kunnen komen.

Door de swingende muziek, de fluwelen stem en innemende performance van Izaline Calister is het concert wél een doorslaand publiekssucces. De kinderen sluiten Izaline die in haar pyjama over het podium danst meteen in hun hart. Ze zingen mee met de liedjes en dansen uitgelaten tussen de stoelen door. Als de zangeres een paar kinderen op het podium uitnodigt komt er een complete volksverhuizing op gang van peuters en kleuters die zich vanuit de zaal naar haar toe begeven. Ze had maar vier kinderen nodig, om tekstborden met zinnetjes in het Papiaments omhoog te houden, maar al snel staan er tientallen om haar heen te springen. Aan het einde van de scène weten de musici die vaardig terug naar de zaal te begeleiden om samen met de ouders en kinderen het swingende slotlied in te zetten.

Foto: Merlijn Doomernik