Halverwege Boel gevoel geeft een uit de kluiten gewassen appel een huilconcert waar wolven jaloers op zouden zijn. Er is ook een verlegen panda die bedremmeld een dansje doet, een nurkse prullenbak die er klaar mee is dat-ie alles altijd maar moet slikken, een vulkaan waarin het borrelt vanbinnen en een zwaarmoedige wolk die dreigend in de lucht hangt. Het zijn de weggestopte emoties die zich hun weg het klaslokaal in hebben gebaand.

Boel gevoel is een sympathieke vierplus-detective, behalve dan dat er geen misdaad hoeft worden opgelost, maar een emotie moet worden gevonden. De bewijsstukken die gaandeweg worden verzameld, maken één ding duidelijk: er is iets aan de hand met de juf (Caroline Mgata), ze gedraagt zich vreemd. Ze huilt bij een foto, eet stiekem chocola en kust een vreemd koekje in de vorm van een botje. Maar steeds herpakt ze zich: niets aan de hand hoor, en terug naar de dagelijkse maandagochtend-kleuterklasroutine van kringgesprek, knutselwerkjes en fruithapjes.

Maar Nora en Elia (lief gespeeld door Tessa de Lange en Joris Erwich), die deze week toevallig maatjes zijn, laten het er niet bij zitten en besluiten slagvaardig het mysterie van de juf op te lossen. Daarbij overwinnen ze ook hun eigen emoties, want Nora is soms zo onstuimig als een vulkaan die bijna uitbarst, en Elia verstopt zich het liefst, als een bedreigde diersoort.

Boel gevoel bestaat uit korte scènes (tekst Maaike Bergstra in regie van Annelies van Wieringen) die steeds worden afgewisseld met fantasierijke, muzikale intermezzo’s waarin de verschillende emoties enorme proporties aannemen. Die intermezzo’s zijn een stuk spannender en grilliger dan de klaslokaalscènetjes daaromheen, die zich plichtmatig en weinig origineel voltrekken, en de voorstelling daardoor onnodig laten slepen.

Boel gevoel is zo een wisselend en enigszins uitwaaierend geheel, en braver dan je zou hopen bij een voorstelling over zo’n beetje het meest ontembare thema dat de mens in de greep houdt: emoties.

Na een dikke drie kwartier vrolijke deductie is het mysterie opgelost en ontdekt het tweetal welke emotie de juf probeerde te verstoppen. En er is bijvangst: de juf beseft dat als je je emotie niet verdrukt of opkropt, het ook niet onnodig groot hoeft te worden. Zo is het al met al niet alleen een emotionele, maar vooral ook een leerzame maandagochtend in de kleuterklas.

Foto: Joost Milde