Een jongenspop die met een vampierdanseres zoent, een grommende poedel op klassieke vioolmuziek en een streetdancer die als een tol ronddraait in een headspin. In de voorstelling Blood Kiss valt het allemaal op zijn plek. Danstheater Aya en het Zwitserse poppentheatercollectief KNPV moeten vaker samen voorstellingen maken. Hun multidisciplinaire theatertaal is van topniveau.

De vijf dansers, acteurs en poppenspeler raken in de openingsscène meteen de juiste snaar. Ze spreken Engels en Nederlands, maken grappen en laten en passant een sterk staaltje streetdance-acrobatiek zien. Als de eerste pop op het toneel verschijnt, maken ze dat lekker belachelijk. ‘Met poppetjes spelen? Doe even normaal!’ Daarna krijgen ze het jongerenpubliek moeiteloos mee in de multidisciplinair horrorshow.

De coproductie Blood Kiss is geïnspireerd op de bekroonde Zweedse film Let The Right One In uit 2008 van John Ajvide Lindqvist. Choreograaf Wies Bloemen en regisseur Dirk Vittinghoff vertalen het ontroerende verhaal over twee eenzame jongeren naar een overrompelende voorstelling. Moderne dans, streetdance en poppenspel vloeien naadloos samen. De muziek varieert van Frans- en Duitstalige dance tot vioolmuziek en alle nummers zijn even emotionerend.

De hoofdpersonen, een verlegen klein popje en een eenzame danseres, zijn buitenbeentjes die steun zoeken bij elkaar. Ze raken aan de praat bij een hangplek voor jongeren, waar de jongenspop gewelddadig wordt gepest. De danseres in haar rode jurk ontpopt zich in de loop van de voorstelling tot een vampiermeisje, dat haar tanden in de nek van haar medespelers zet.

De twee lagen in het verhaal, de alledaagse mensenwereld en een dierlijke griezelwereld in de schaduw, maken de voorstelling spannend. Een enthousiast kwispelende poedel verandert in een grommend monster als zijn baasje, een vrolijk kwebbelende dame, is gegrepen door het vampiermeisje.

De horrorhumor is écht geestig en je betrapt jezelf erop dat je in de lach schiet als één van de personages een enorme dikbuikige pop overmeestert en ophangt aan een paal. De virtuoze poppenspelers laten het slachtoffer eerst zeurend aan zijn buik krabben en hijsen zijn bleke lijf met veel gesteun op een bankje, waar de moordenaar met zijn mes toeslaat.

De voorstelling is een aaneenschakeling van verrassende, ontroerende en hilarische scènes. De dansers, Laila el Bazi, Kathrin Gramelsberger en Constantin Trommlitz, hebben hun eigen bewegingstaal die past bij hun personage. Streetdanser Trommlitz en danseres El Bazi zijn technisch van hoog niveau. De een met zijn acrobatische hiphopsouplesse en de ander met haar elektrisch geladen lichaam waar de emoties doorheen golven. Acteurs-poppenspelers Philippe Nauer en Priska Praxmarer brengen de poppenpersonages virtuoos tot leven. Met een herkenbare motoriek en stemmen die écht uit de scheve monden van de poppen tevoorschijn lijken te komen.

Zelfs de verliefde pop die aan het slot met de danseres zoent, is een geloofwaardige scène.

Foto: Conni Trommlitz