Bob en Jenny hebben het allebei helemaal gehad met dating-apps. Ze blijven maar achter het net vissen en hebben beiden de hoop al een beetje opgegeven dat ze ooit nog de ware gaan tegenkomen. Wanneer ze allebei worden ingeschreven voor een blind date-programma, gerund door de fanatieke Roos, komen ze op date met elkaar.

Met Blind Date zet De Theater B.V. een nieuwe Nederlandse musicalcomedy op de kaart, met teksten van Allard Blom, en in een regie van Joep Onderdelinden. Alle drie de acteurs zijn een genot om naar te kijken. Freek Bartels is fantastisch als de stijve, sarcastische Bob. Brigitte Heitzer is zijn evenknie als de neurotische flapuit Jenny. Beide personages krijgen het ongemak maar niet uit hun lichaam. Bartels en Heitzer buiten hun tics en zenuwen uit met enorm veel spelplezier.

Beiden vinden een heerlijke derde antagonist in Sanne Fransen als de vinnige koppelaarster Roos én een reeks aan dubbelrollen: ex-dates en familieleden passeren de revue, en Fransen trekt elk accent en truc uit de kast. Met succes, want Fransen steelt regelmatig de show.

Het verhaal is simpel, maar er valt genoeg te ontdekken. Bob en Jenny hebben beiden hun bagage en hun onzekerheden. Struikelend ploegen ze zich door de date. Afblazen is geen optie, want Roos was duidelijk: ze moeten allebei de héle date uitzitten, van het voorgerecht tot aan het laatste kopje koffie. En warempel, hoe langer ze tot elkaar veroordeeld zijn, hoe beter ze elkaar leren kennen. Zeker in de tweede helft gaan ze los en ondergaan ze een dans- en taproutine, een escaperoom, en creëren ze een datingapp-profiel voor Roos.

Het is geen verhaal voor de jongere generatie: apps en smartphones zijn het mikpunt van de avond. Blind Date is er stellig van overtuigd dat online daten niets goeds oplevert en dat je pas echt connecties kan leggen als je elkaar diep in de ogen kijkt. Het moralistische vingertje wordt soms een beetje vervelend, maar ach, voor een avondje willen we daar als publiek best even in mee.

Dit alles speelt zich af tegen een dak van bloesembladeren, een boom, een restaurantnaam in lichtgevende letters (Cupido’s Pijl), en een tafeltje voor twee. Er zijn een aantal rekwisieten en wat lichtschakels, maar verder benadrukt het decor de feeling van deze voorstelling: niets grootschaligs, maar juist iets helders en eenvoudigs. Dit zie je ook terug in de live band, die is namelijk klein maar fijn en bestaat uit pianist en arrangeur Frans Heemskerk, bassist Mark Haanstra en drummer Arno van Nieuwenhuize. De muziek (Sam Verhoeven) is aanstekelijk en een tikje nostalgisch. De Amsterdamse accenten, het zingen met vibrato en het meeklappen op de maat onderstrepen dat Blind Date met name een gezellig avondje uit is.

En daar slaagt Blind Date honderd procent in. Wat een plezier spat er van de bühne! Het is leuk! Het is grappig! De lachsalvo’s golven door de zaal! Elke derde zin is een goedgerichte treffer. Er is chemie tussen alle drie de acteurs. Ja, toegegeven, niet alle plotelementjes worden ingelost. De hele riedel rondom de plotselinge escaperoom voelt een beetje als opvulsel, en als we dan toch echt eerlijk zijn, dan is het verhaal wel erg voorspelbaar. Maar wat geeft dat? Blind Date is leuk. Er is geen ander woord voor.

Zo maakt De Theater B.V. haar eigen PR-tekst waar: een voorstelling over een groot en angstaanjagend onderwerp als liefde, succesvol teruggebracht tot een klein verhaal, waar de vonken vanaf vliegen.

Foto: Annemieke van der Togt