Uit allerlei kastjes, laatjes en raampjes vliegt keer op keer een groene bal het huisje van Beer binnen. En zonder dat hij het doorheeft, gebeurt het toch: Beer heeft plezier. Met Muis nog wel, die het aandurfde om ‘niet thuis’ en ‘niet welkom’ te negeren en toch aan te kloppen. Beer houdt namelijk niet van bezoek, al weet hij zelf eigenlijk ook niet waarom.

Beer heeft niemand nodig. Vissen, klimmen, zwemmen: hij leerde het zichzelf. Hij is het liefst ‘alleen met mij’, want dan kan hij ongegeneerd boeren, scheten laten en op zijn geheel eigen manier koekjes eten. Tegelijkertijd lijkt beer last te hebben van smetvrees, want hij poetst er wat af. En dat hij toch niet zo’n grote bullebak is, blijkt wel uit de liefdevolle wijze waarop hij zijn bonsaiboompje verzorgt. Zijn enige gezelschap is zijn muzikale koekoeksklok, die hem vaak napraat, maar al aan het begin van de voorstelling niet louter herhaalt, maar de mensen in de zaal zelfs welkom heet. Tot grote woede van beer: wegwezen al die mensen in de zaal! Maar gelukkig, publiek is geen bezoek. Als ze dan maar wel buiten het huisje van beer blijven.

In het uur dat volgt combineert Het Laagland pure slapstick met instant meezingbare liedjes van Joris Erwich, blijkt het decor vol verrassingen te zitten en komen alle emoties voorbij. Van agressie (Beer haalt vervaarlijk uit naar Muis), tot zo grote razernij dat hij alleen nog maar kan stotteren, plezier en uiteindelijk vriendschap en verlangen.

Veel meer heeft Het Laagland niet nodig om een uur lang kinderen en volwassenen te boeien. En daarbij verwijst de voorstelling stiekem ook naar de actuele vluchtelingenproblematiek en ons aller verlangen met rust gelaten te worden maar toch ook weer niet – er zit ergens een Beer in ons allemaal. Hilarisch zijn de vele manieren waarop muis keer op keer het huisje van beer binnen weet te dringen.

Folmer Overdiep (Beer), Gijs Nollen (Muis) en Joris Erwich (Koekoek) voelen elkaar feilloos aan en regisseur Lennart Monaster voegt vele details toe die het prentenboek van Bonny Becker en Kady MacDonald Denton alleen maar verrijken.