Het Oude Luxor Theater, dat vorig jaar zijn eeuwfeest vierde, is de perfecte locatie voor Batacchio. De Tsjechische voorstelling van Cirk La Putyka is een van de hoogtepunten tijdens het Circusstad Festival in Rotterdam. Batacchio mixt variété en circus tot een eigenzinnige combi van morbide nostalgie en meta-theater.

Over elkaar heen buitelende, korte scènes vol zwarte humor, erotische grappen en clownerie worden moeiteloos aan elkaar geregen met acrobatiek en jongleeracts. Emmers en ballen, witte clowns en sterke mannen vliegen in het rond, terwijl de achternichtjes en -neefjes van Graaf Dracula steeds weer nieuwe slachtoffers maken.

Door een Tommy Cooper-achtige flauwte lopen de scènes eigenlijk nooit vlot genoeg om écht circus te worden. Tegelijkertijd hebben ze door hun appèl aan klassieke thema’s als mens en machine, pop en speler, manipulatie, illusie en bedrog ook veel meer gelaagdheid. Een raar soort meta-poëzie ontstaat, alsof bladerend door de bonte verzameling van een negentiende-eeuws prentenboek of almanak, de bladzijden tot leven komen en uiteenlopende figuren de lezer zachtjes, met een betoverende glimlach, in het gezicht spugen.

De manipulatie van ballen en mensen, van medespelers en publiek, wisselt razendsnel en geeft de toeschouwers nauwelijks ruimte om zich te realiseren hoe de onnozelheid en nikserigheid van de slapstick langzaam opbouwen naar momenten die net iets scabreuzer of wreder zijn dan verwacht. Batacchio heeft een wonderlijk soort choreografische timing, die niet alleen indruk maakt per scène, maar nog veel meer in de manier waarop de niet-aflatende stroom van gestes en momentum is georganiseerd, ruim een uur lang. De balans tussen alle elementen is prachtig, juist in de manier waarop die steeds opnieuw lichtjes wordt verstoord.

Het gezelschap Cirk La Putyka wordt aangekondigd als de nieuwste sensatie uit Praag, het eerste, enige en grootste hedendaagse circusgezelschap in Tsjechië. Weirde Tsjechen zou ik zeggen, geregisseerd overigens door de Fin Maksim Komaro, die hun voorstelling klepel of deurklopper noemen en in het kruisen van circusskills en zwarte komedie behoorlijk ver komen.

Foto: Jan Hromadko