Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
52 Jokers van Little Annie is een radicale, compromisloze zoektocht naar de pijn die inherent is aan de liefde. Een theatrale vertolking van grillig hartzeer in een multimediaal samengebald Gesamtkunstwerk op het snijvlak van theater, concert en film – maar ook een weerbarstig en in zichzelf gekeerd werk, dat hier en daar verzuipt in willekeur. Een warrige rode lijn over een ontmoeting met een man bindt een boeket aan vaak weirde, soms mooie en af en toe huiveringwekkende beelden en scènes samen. ‘It’s always the same story, but a different joker.’
Er gaat een aantal onmiskenbare rillingen door het publiek in de spiegeltent Castor op het festivalhart van Noorderzon, als co-performer Evilyn Frantic live een aantal naalden in het vel van haar onderarm steekt – wat ze later, op film, herhaalt in haar nekvel. Stoïcijns kijkt ze ons aan tijdens deze live body-piercing act, provocerend haast.
Wel vaker maken Frantic en Little Annie (Ann Robie Bandes) hevige emoties los bij de toeschouwer, bijvoorbeeld in de op momenten meeslepende groovy songs waarmee de voorstelling ruimhartig gelardeerd is. Daar staan ronduit saaie elementen tegenover: clichématige videoprojecten die bijvoorbeeld letterlijk eenzame opsluiting verbeelden. De onvoorspelbare opbouw slaat regelmatig om in willekeur, waardoor je je afvraagt waar je nu eigenlijk naar aan het kijken bent.
Little Annie is een Amerikaanse performer, schrijver en kunstenaar die sinds de late jaren zeventig furore maakt in de underground scene in New York (onder meer onder de naam Annie Anxiety). Identiteit, seksualiteit en gender zijn terugkerende thema’s in haar rijke oeuvre.
52 Jokers roept de sfeer op van die spannende jarenzeventigclubs in New York, waar een verweerde vrouw vol passie haar hartzeer in een aantal stemmige chansons bezingt. Tussendoor vertelt Little Annie – vaak samen met Frantic – over een romance die begon op een typisch New Yorkse zondagnamiddag, en eindigt zoals alle romances eindigen: ‘It’s always the same story, but a different joker.’
Foto: Pierre Borasci
muziek: Paul Wallfisch / Jim Coleman
idee: Little Annie / Paul Wallfisch
tekst: Little Annie / Beth B / Paul Wallfisch / Evilyn Frantic
regie: Beth B
kostuums: Beth B
Meer info over deze voorstelling op Theaterencyclopedie.nl
data van Theatercollectie: Allard Pierson/Stichting TIN
Een kunstwerk moet niet gaan over een ervaring, het moet een ervaring zijn. Dat zei de Poolse theatermaker Lukasz Twarkowski, Mark Rothko citerend, onlangs in een interview voor Theaterkrant Magazine. In zijn nieuwste productie The Employees maakt hij dat credo volledig waar. (meer…)
Indiase curry met platbrood. Broodje hamburger. Tonijnpasta. Oesterzwamkebab. Funky chicken wraps. Paella. Poffertjes. Als je nog geen honger had, dan heb je het wel nadat je het festivalhart van Noorderzon hebt doorkruist. Geuren en uithangborden verleiden je aan alle kanten tot een snelle hap. En in die context zette het Friese theatergezelschap Tryater vijf enorme, polyester snackbakjes (schaal 1:16!) neer, waarin fragmenten te beluisteren zijn van interviews waarin mensen reflecteren op hun eigen consumptiedrift. (meer…)
Vaste bezoekers van internationale theaterfestivals zullen blij zijn geweest met de terugkeer van het Back to Back Theatre in Nederland. Sinds de voorstelling Ganesh Versus the Third Reich uit 2009 is het internationale succes van het Australische gezelschap alleen maar groter geworden. (meer…)
Kunst is geen wedstrijd, maar een beetje gemoedelijke rivaliteit kan geen kwaad als het aan acrobaten Nilas Kronlid en Manel Rosés ligt. In Gregarious vertrekt het Zweeds-Spaanse duo Soon Circus Company vanuit onderlinge competitie: een wedstrijdje stilstaand rennen lijkt af te stevenen in een voor beiden onbevredigende remise, grenzen worden verlegd, net zo lang tot een van hen niet meer kan en voor dood neerzijgt op de grond. (meer…)
