‘Ik heb een dochter. Ik wil niet dat ik lelijke dingen zeg en dat mijn dochter dat ziet. Ik wil dat ze een lief meisje wordt.’ Dat zouden de woorden kunnen zijn van een zoetsappige smartlappenzanger, maar ze komen uit de mond van de lang niet altijd even zachtzinnige comedian Daniël Arends. De opmerking komt uit het gesprek dat Raoul Heertje voerde met Arends, dat wordt uitgezonden via de theaterstreamingdienst TheaterThuis.

In De Speeldoos in Baarn werden op 21 oktober in een middag- en een avondblok van elk drie uur zes optredens van een kwartier, drie interviews van een uur en een handvol kleine interviews opgenomen, die verspreid over de komende weken kunnen worden bekeken door de abonnees van TheaterThuis. Dat internetplatform, dat zich richt op toneel, kleinkunst, cabaret en musical, komt uit de koker van Dutch Channels, de bedenkers en bouwers van Voorstellinggemist.tv en het breed georiënteerde mediabedrijf FC Klap, dat in 1999 is opgericht door de gebroeders Erik en Rob Klap. Het bedrijf maakt video’s en televisieprogramma’s in opdracht van diverse omroepen en geeft bladen en boeken uit, zoals het recent verschenen Gewoon André over André van Duin.

Studiopubliek
Sinds 1 februari zijn TheaterThuis en het theatermagazine Scènes van hoofdredacteur Jos Schuring gefuseerd. De gebroeders Klap hopen door deze krachtenbundeling door te kunnen stoten naar tienduizend abonnees, die maandelijks 9,95 euro of jaarlijks 99,95 euro neertellen om een zeer uitgebreid theateraanbod te kunnen bekijken. Bij dat aantal zal het project rendabel zijn.

Erik Klap: ‘We moeten qua marketing flink in de bus blazen, maar we denken dat we dat aantal zeker moeten kunnen halen. De fusie werkt twee kanten op. We hadden zelf ook een tijdschrift, maar we hebben aan Scènes een katern TheaterThuis geplakt en zo ligt er een zeer volwassen tijdschrift in de schappen. We vinden als uitgever dit vakgebied leuk en hebben daarom Jos Schuring binnenboord gehaald. Jos bemoeit zich als tegenprestatie met de programmering van TheaterThuis en presenteert het maandelijks agendamagazine Theatertips van TheaterThuis, waarin vooruit wordt gekeken naar het komende theateraanbod aan de hand van kleine interviews en achter de schermen-reportages. Een beetje in de stijl van wat Hanneke Groenteman jaren heeft gedaan in het programma De Plantage. We hadden zelf al wel veel cabaretcontacten, maar Jos zit ook goed in de toneelwereld. Met de presentatoren Frits Sissing en Kevin van den Berg hebben we de musical in huis en zo kunnen we de veelkleurigheid binnen het theater laten zien.’

Het grote culturele doel van TheaterThuis, dat door de coronatijd een extra duwtje heeft gekregen, is dat de previews van theatervoorstellingen en  gesprekken met artiesten, die worden uitgezonden onder de titel Theatergasten, de kijker moet stimuleren voor een bezoek aan de hele voorstelling in een theater in de buurt. En behalve het binnenhalen van abonnees voor het platform, probeert FC Klap ook bezoekers voor twee tientjes naar De Speeldoos te lokken voor de opnamen.

Dat lukt nog niet echt spectaculair. Misschien zou dat ‘studiopubliek’ wat makkelijker een kaartje kopen als de opnamen in Utrecht of een Amsterdams theater zouden plaatsvinden, maar de praktische voordelen van Baarn (makkelijk parkeren, dichtbij Hilversum waar FC Klap gevestigd is, en de opnameapparatuur kan meerdere dagen achter elkaar blijven staan) wegen nu nog zwaarder. Toch zitten er bij deze variant op het tapas-theater genoeg interessante hapjes bij om zo’n opnamedag bij te wonen.

Trucjes
Dat gold zeker voor de dag waarop Jan Rot, Dolf Jansen, Vera Mann en Ronald Snijders een kwartier van hun voorstelling speelden en gesprekken plaatsvonden tussen de cabaretiers Dolf Jansen en Roué Verveer, Jos Schuring en acteur Jon van Eerd, en comedians Raoul Heertje en Daniël Arends. Dat laatste gesprek was vooral interessant, omdat de wat afstandelijke Arends zich zelden laat interviewen. Heertje en Arends kennen elkaar goed, maar Arends merkte op dat het leek alsof Heertje maar moeilijk tot zijn collega kon doordringen. Opmerkelijk was dat Arends de term theatermaker veel te ambitieus vindt klinken. Een rode draad creëren om het inhoudelijk kloppend te laten lijken, zijn volgens Arends alleen maar trucjes. Hij voelt zich een comedian die ‘gewoon leuk wil doen’ en het maken van een goede flauwe grap als de belangrijkste uitdaging ziet.

Over het omgaan met grote druk door getalenteerde artiesten trok hij een interessante vergelijking met een toptennisser: ‘Die kan dan nog nét bij een bal komen en die op een magische manier, omdat geest en lichaam samengeperst worden, toch in een onmogelijke hoek krijgen, zonder te veel kracht te verspillen.’

Arends heeft zich vier jaar door de Amsterdamse kleinkunstacademie geworsteld en had geen hoge dunk van de docenten: ‘Dat waren gefaalde sukkels die het in de praktijk niet hadden gehaald en die vervolgens de macht grepen in het klaslokaal over onzekere studenten.’ Maar Arends, die ook weinig plezier heeft beleefd aan zijn middelbareschooltijd, wist wel dat het cabaretpodium voor hem de enige uitweg was uit zijn verwende Gooische jeugd en verwarrende puberjaren. ‘Ik wilde bij Comedytrain en door comedy betekenis hebben voor mijzelf.’

Minicolleges liedtekst vertalen
Ook het optreden van Jan Rot was gedenkwaardig, en dat heeft natuurlijk alles te maken met het treurige feit dat Rot niet zo lang meer te leven heeft. In zijn programma OK Boomer, dat hij zal spelen tot het echt niet meer kan, gaat hij vooral terug naar de muziek van de jaren zestig. Daarnaast geeft hij minicolleges liedtekst vertalen, waar Rot een buitengewoon talent voor heeft. Met een fijn gevoel voor zelfspot (‘Wie is er dood? Ah… ik wist niet eens dat hij nog leefde.’) en zonder op een gladde manier het sentiment te bespelen kijkt Rot in zijn openingslied alvast vooruit naar zijn begrafenis:

Kom naar mijn begrafenis, bewijs de laatste eer
Kom naar mijn begrafenis, erken dit is de laatste keer
Wees allen erfgenamen bij mijn afscheid van het feest
Beleef nog een keer samen, dat ik er ben geweest 

Achterbak
Om begrijpelijke reden zal het kwartiertje van Jan Rot snel op het platform worden geplaatst, net als een klein voorproefje van de oudejaarsconference van Dolf Jansen, getiteld Het Jansen Vaccin. Hij zal de komende twee maanden ongetwijfeld nog veel veranderen aan de conference, want Jansen (met 32 oudejaarsconferences de recordhouder van dit Nederlandse cabaretfenomeen) is de absolute meester in het reageren op de actualiteit. Hij noemt even de artiesten die niet willen spelen in verband met de coronapas: ‘Hans Teeuwen had gewoon zijn programma nog niet af en Jandino ligt al weken in mijn achterbak.’

De corona-periode in alle facetten vormt natuurlijk het hart van de voorstelling. Jansen snapt niet dat Nederland aanvankelijk zo traag was met de vaccinatie. Jansen stelt dat we leven in het land van Herman Brood en drie professionele wielerploegen, dus het toedienen van een injectie moet hier toch geen probleem zijn. De voorspelling van Hugo de Jong dat we een slutty summer zouden krijgen is volgens Jansen uitgelopen op een ‘slutty summer Nunspeet edition.’

Als die grap er eind december alweer is uitgehaald staat hij nu toch in de boeken en op TheaterThuis.

Alle opnamen van 21 oktober staan 1 november online op theaterthuis.nl. Foto: Janita Sassen.