Danseres Judith Clijsters gaat vanavond niet op. Als gevolg van de coronamaatregelen is de première van de voorstelling I Still Remain X, die ze samen met muzikant Patrick Housen maakte, uitgesteld. In plaats van recensies te publiceren, laat Theaterkrant de komende weken dagelijks een theatermaker aan het woord die op die dag in première zou gaan. Clijsters: ‘Hoe minder je probeert een ander te begrijpen, hoe opener je eigenlijk wordt.’

In I Still Remain X onderzoeken danseres Judith Clijsters en muzikant Patrick Housen wat er nodig is om elkaar te begrijpen in een wereld waarin onderlinge tegenstellingen almaar groter lijken te worden. Clijsters: ‘We leven in een tijd waarin er heel veel verschillende mensen met verschillende verhalen met elkaar samenleven. Dat vraagt twee dingen van je: enerzijds moet je je openstellen naar de ander, maar tegelijkertijd is het belangrijk om dicht bij jezelf te blijven en altijd te kijken naar jouw eigen waarheid.’

De voorstelling zou vanavond in première gaan tijdens Festival Cement in Den Bosch. Op datzelfde festival maakte Clijsters twee jaar geleden de voorstelling Bored to death. ‘Dat ging over een burn-out. Ik wilde onderzoeken hoe je door de invloed van externe ritmes kan stagneren, maar ook hoe je daar vervolgens van terug kan komen. Ik ging letterlijk op zoek naar een soort speeltijd.

Maar in deze voorstelling wilde ik die veelheid aan externe ritmes en patronen niet benaderen als killer, maar juist als krachtgever. Hoe kunnen we al die impulsen toelaten, maar ze wel goed gebruiken?’

In de voorstelling proberen een muzikant en een danser, elk vanuit hun eigen taal en universum, elkaar te vinden. Verspreid over de vloer staat een aantal stations met muziekinstrumenten. ‘Patrick moet dus in beweging komen om te kunnen componeren. Ik wilde dat muziek echt een volwaardige identiteit werd in de ruimte, die, net als dans, ook fysieke ruimte inneemt.’

Je ziet twee mensen die elkaar wel zien, maar niet weten hoe ze zich tot elkaar moeten verhouden. De danser zoekt vervolgens contact, terwijl de muzikant wil componeren en dus gaat lopen. ‘Het idee is dat we vanuit een veelheid aan impulsen, steeds meer naar een gestripte puurheid toewerken. Uiteindelijk blijven we samen over in een soort minimum. Uiteindelijk blijkt dat hoe minder je probeert de ander te begrijpen, hoe opener je eigenlijk wordt. Je hoeft niet alles van de ander te weten of elkaar helemaal te begrijpen om van mens tot mens in contact te staan.

De X in de titel staat bovendien voor het onbepaalde en veranderlijke in jezelf. Het is in die zin ook een uitnodiging om naar jezelf te blijven kijken en jezelf altijd te blijven bevragen.’

Nu de voorstelling is uitgesteld, maken Clijsters en Housen deze week speciale Sound Bites and Movement Snacks, in het kader van Festival Cement in Isolement. ‘Dat zijn video’s met redelijk toegankelijke bewegingssequenties om thuis te doen, op muziek van Patrick. Je kunt ze alleen doen, maar we gaan er ook een aantal voor duo’s maken, zodat je als ouder met je kind of als partners kan meedoen. Zo kunnen we iets van onze samenwerking over het voetlicht brengen en hopen we bovendien om alle mensen die nu noodgedwongen thuiszitten, aan te moedigen om te blijven bewegen en spelen.’

Meer informatie over de voorstelling en de makers: www.judithclijsters.be en www.patrickhousen.com.
Foto: Robin Hooybergs