Theaterkrant - Het grootste theaterplatform van Nederland
Op dinsdag 17 maart is muzikant en theatermaker Felix Strategier op 69-jarige leeftijd overleden. Strategier was de drijvende kracht achter Theatergroep Flint en De Roode Bioscoop.
Na zijn studie aan het conservatorium ging Strategier in 1979 samen met Stef van den Eijnden straattheater maken onder de naam De Gebroeders Flint. In datzelfde jaar begon hij samen met vrienden en bekenden theater Vinkenhof aan het Haarlemmerplein in Amsterdam, de voorloper van De Roode Bioscoop.
Met De Gebroeders Flint won hij in 1993 de VSCD Mimeprijs. In 2000 stopte de groep als straattheatergezelschap en maakte een doorstart als Theatergroep Flint. Het gezelschap richtte zich op toegankelijke muziektheatervoorstellingen waarin Nederlandstalige poëzie centraal stond. Bijna alle voorstellingen van het gezelschap zijn ontwikkeld en uitgebracht in het huistheater De Roode Bioscoop.
Daarnaast maakte Strategier uiteenlopende, kleinschalige muziektheatervoorstellingen door het hele land, onder andere met Maarten van Roozendaal en Fran Waller Zeper. ‘Ik ben vrij en van niemand afhankelijk, dat is voor mij heel belangrijk. Ik moet ruimte in mijn kop hebben om te kunnen experimenteren, ben heel erg van doen en dan maar zien of het goed is’, zei hij afgelopen zomer nog tegen Het Parool.
Behalve in het theater, was hij ook te zien in enkele films en tv-series, zoals Pietje Bell en ’t Schaep met de 5 Pooten. Maar zijn hart lag bij zijn eigen theaterwerk, dat vooral eigenzinnig en intiem moest zijn. Uit datzelfde interview: ‘Ik heb weleens op De Parade gestaan, maar dat massale, daar vond ik geen zak aan. De laatste keer stonden we tussen twee generatoren, verschrikkelijk. Eén keer heb ik aan een grote voorstelling van Het Zuidelijk Toneel meegedaan, als figurant. Ook verschrikkelijk, aan iets meewerken dat ik niet zelf heb verzonnen.’
In 2013 werd bij Strategier voor het eerst kanker geconstateerd. In 2016 droeg hij De Roode Bioscoop over aan Martijn Grootendorst. Zijn laatste voorstelling maakte Strategier in de eerste maanden van dit jaar: Poëzie is mijn adem, waarin het werk van Remco Campert centraal stond. Strategier heeft de try-outs – met Campert in de zaal – nog kunnen spelen.
Foto: Krijn van Noordwijk
Beeldend kunstenaar, acteur en film- en theaterregisseur Felix de Rooy krijgt een plek in de portrettengalerij van de Amsterdamse stadsschouwburg. Het is het derde portret dat The Need for Legacy aan de eregalerij toevoegt om ‘gezamenlijk recht te doen aan legacies die nu niet of te weinig zichtbaar en bekend zijn’. (meer…)
In Amsterdam is de van oorsprong Amerikaanse regisseur en theatermaker Nadine Coles Lavern overleden. Lavern (New York, 1959) volgde een regieopleiding in New York en kwam eind jaren ’80 naar Europa, waar ze in Amsterdam een eigen theatergroep oprichtte: Steppin’, dat opereerde vanuit het Polanentheater. (meer…)
De eerste voorstelling die ik zag was Music Hall en sloeg bij mij in als een bom. Een spetterende muzikale en theatrale vuurwerkbom wel te verstaan. Daarna zag ik de meeste voorstellingen. Welke rol Felix Strategier daarin ook speelde, het was altijd voor honderd procent en altijd honderd procent raak. Vurig, uitbundig, vrolijk en meestal toch met een prachtige melancholieke ondertoon. De intieme eenmalige reprise van poëzie van Lucebert in diens atelier in Bergen was van een ongekende schoonheid. Felix ging helemaal op in de muziek en de woorden van Lucebert, die hij met een ogenschijnlijk onverwoestbare krachtige stem met verve en zeggingskracht nog eenmaal tot leven bracht. Onvergetelijk. En dat geeft troost. Dank je Felix. Je maakte me blij met je nawoord waarin je vertelde dat je al weer werkte aan nieuwe voorstelling, Remco Campert – een van mijn favoriete dichters. Nu is daar dan toch een punt achter gezet, je geest wilde doorleven maar het lichaam kon niet meer. Je geest blijft doorleven, laat dat gezegd! Ik wens de nagelaten familie en alle bendeleden van Flint nu en uit het verleden net zoveel veel kracht om door te gaan als waar Felix van getuigde totdat hem noodgedwongen de mond gesnoerd werd.
Oh jee. Mijn eerste theatervoorstelling zien als zeventienjarige was daar in de Roode Bioscoop die voorstelling “Les Enfants Terribles”.. hooked. Meteen. En mn favo Amsterdamse plekje dus dat daar. Wow.. Dank je meneer Strategier. Je was er nog bij bij mijn laatste bezoekje, jaar of 3 gelee? Met Joost Prinsen, poezie, gesprek.. ik weet t niet, ik was alleen maar blij en verrukt. Jeezus. oh ja, let it goo.. pff..